Update: huisarts, stage en begeleiding

Echt al weken wil ik een update schrijven, maar ik kom er maar niet aan toe. Dus nu heb ik even rustig de tijd genomen om toch maar weer wat over mezelf te schrijven.

Eind 2017 ging het weer achteruit met me. Ik had weer last van depressieve gevoelens, was weer heel veel bezig met calorieën en gewicht en zelfs weer een enkel keertje aan zelfbeschadiging gedaan. Balen...

Doordat het zo kut ging, ging het op stage (groep 1/2) ook slecht. Ik kreeg constant te horen dat ik mezelf meer moest laten zien en er meer moest staan, maar het lukte niet meer. De tussenevaluatie was zo negatief dat ik bedacht om te stoppen met de pabo.

Maar na een tijdje nadenken en een aantal gesprekken verder, had ik dan toch de knoop doorgehakt en besloten om door te zetten. Op de pabo heb ik een gesprek gehad met mijn slb'er en de kernfasecoördinator, daarin hebben we besloten dat ik individueel zal worden ondersteund door middel van video interactie begeleiding en krachttraining. Ook heb ik besloten om buitenom de studie hulp te zoeken. Ik ben naar de huisarts gegaan en heb de antidepressiva weer voorgeschreven gekregen waar ik een paar maanden daarvoor mee was gestopt. Ook heb ik een paar gesprekken gehad met de GGZ praktijkondersteuner. Verder heeft hij me weer doorverwezen naar een psychotherapiepraktijk waar ik twee jaar geleden EMDR heb gehad (maar die behandelaar werkt daar niet meer, helaas). Na een wachttijd van 6 weken heb ik dan de intake gehad bij een vriendelijke jonge vrouw. We hebben besloten om de cognitieve gedragstherapie weer op te pakken en dan zien we wel hoe het loopt en of ik nog iets anders nodig heb.

Ik ben dus kei hard met mezelf aan de slag gegaan en dat werd beloond. De stage ging weer beter en mijn mentoren en praktijkopleider hadden veel bewondering voor hoe ik alles weer had opgepakt. De laatste weken was ik ook zo vooruit gegaan op stage dat ik uiteindelijk zelfs de stage heb gehaald met een 6.

Mijn laatste dag in de kleuterklas was ontzettend leuk. Toen ik vertelde dat het mijn laatste dag in groep 1/2 was, kwamen alle kleuters naar me toe om me een knuffel te geven. Echt prachtige kinderen. En ook voor het naar huis gaan wilden ze allemaal een knuffel van me hebben. Nu loop ik stage op dezelfde school in groep 8. Elke keer als ik de kleuters zie, roepen ze allemaal: "Juf Eline!!!" en komen ze naar me toe rennen. Geweldig.

Desondanks ik van te voren tegen de stage in groep 8 op zag, heb ik het er echt enorm naar mijn zin. Ik heb een ontzettend leuke en gezellige mentor en een klas vol fantastische leerlingen. Ik heb al best veel op stage gedaan en m'n mentor lijkt tevreden te zijn over hoe ik alles aan het oppakken ben. Komende week heb ik stageweek, de hele week erg vol gepland met lessen die ik ga geven, maar ik heb er erg veel zin in. Ik merk dat de leerlingen uit zowel groep 7 (die ik er op de donderdagmiddag bij krijg) als uit groep 8 me erg leuk vinden, dus dat is wel heel fijn.

Eigenlijk een heel positief verhaal dus vanuit mijn kant. Op het moment loopt alles goed en ben ik hard aan mezelf aan het werken. Ik merk wel dat ik steeds meer op mijn gemak op stage voel. Zo maak ik nu geregeld praatjes met de directeur en de andere docenten binnen de school, terwijl ik in het begin nog wat terughoudend was.