Van alles

Een lekker warrig verhaal denk ik vandaag.. Maar ik voel de behoefte om even te schrijven.. Kleintjes op bed, gestofzuigd en gedweild, lekker geurtje aan in huis.. Even relaxen..

Het 'omslag' punt kwam op het moment dat ik me besefte dat ik hele dagen gesprekken in mijn hoofd aan het voeren was met ex. Hem aan het vertellen was dat ik zo boos ben op hem, in elk mogelijk scenario. En als ik alle scenario's had gehad, dan begon ik weer opnieuw. Zo ontzettend boos, woest, ziedend.. Het besef dat ik zo met hem bezig ben nog steeds, dat ik gvd nog steeds geen controle heb over mijn eigen leven, mijn eigen geluk. En dat haat ik.. En met dat besef, moest er verandering komen.

Nog meer dan ik al deed, ging ik op onderzoek uit, onderzoek naar mijzelf. Waar komen mijn pijnpunten nou vandaan? Waarom heb ik dat? Waarom heb ik bepaald gedrag, ook in mijn nieuwe relatie? Hoe kan ik leren loslaten? Hoe krijg ik weer grip op mijn leven? Want even, eerlijk is eerlijk, als ik alleen maar boos ben, en het maakt even niet uit op wie, wat voor voorbeeld geef ik mijn kleintjes dan? Dat wil ik natuurlijk niet..

Inmiddels weet ik meer over mezelf, heb ik eindelijk de intake gehad bij een psycholoog na een jaar wachttijd en heb ik vertrouwen in die behandeling. We gaan kijken naar trauma's van mijn vader en mijn ex man, en daarnaast gaan we mijn patronen bekijken, doorbreken en resetten. Voorlopig ben ik nog niet klaar met mijzelf haha maar ergens is het fijn om te weten dat er een lichtpuntje is.
Ook volg ik de bijeenkomsten voor naasten van verslaafden. Voor mijn gevoel ben ik geen directe naaste meer, maar ik ben en voel mij welkom. Het gaat erom dat je je richt op jezelf en hoe je zelf met dingen omgaat, want een ander veranderen kan je niet. Het is voor mij een houvast en fijn om te weten dat ik niet alleen ben in mijn waanzin zo nu en dan.

Ondanks alle dingen waar ik mee bezig ben, is mijn onzekerheid op dit moment op zn top.. Ik kan compleet meegaan in de waanzin van mijn gedachten en geloof me, dat is uitputtend.. Uiteindelijk kom ik er wel weer uit, maar het is zooooooo onnodig. Ik zou zo graag willen dat dat straks weg is..

Vandaag had ik het weer even.. In de relatie met mijn nieuwe partner kan ik ook enorm onzeker zijn. Lief heeft gelukkig al het geduld van de wereld (hoewel ook hij soms wel eens kan denken, daar gaaaaaan we weer...) en herhaalt voor mij alles 929879875 keer maar vanavond kon ik het zelf oplossen het heeft niet langer dan een kwartiertje geduurd, ik ben wel een beetje trots op mezelf