Verdrietig ofzo
Lieve lezers,
Het is midden in de nacht, maar ik kan mijn slaap maar niet vatten.
Ik voel mij verdrietig. Er is weer iets mis met mijn auto en ik word er echt verdrietig van het geeft mij zoveel negativiteit.. ik voel me er tot over. Mijn pa heeft er nog geld ingestoken om hem door de APK te krijgen en dan dit .. Ik wil gewoon van die auto af.
Die vakantie brengt mij niet veel goeds ik merk dat ik terugval een patronen waar ik in het verleden moeilijk was uit te halen.. en ik voel mij zoooo een nietsnut en waardeloos. Ik probeer echt te relativeren en positief te kijken.
Het leven is gewoon kut. Maar ik doe mijn best om het vorm te geven en stapjes vooruit te zetten naar mogelijk een leven die wat minder kut is.
Ik hoop echt oprecht dat ik komend schooljaar mijn diploma haal. Toch is dit ook spannend .. wat dan .. Maar aan dat wat dan probeer ik nog niet te denken heeft nu toch geen zin.
Ik heb gewoon zo de behoefte om uit te schreeuwen dat het niet gaat !! En dat ik mijn leven gewoon kut vind !! Weet je en dan is iedere dag al moeten opstaan veel gevraagd. Alles wat dan nog niet loopt zoals zou moeten lopen in mijn hoofd is gewoon te veel! Mensen snappen dat niet.. ik heb geen behoefte aan gezellig moeten doen met mensen als ik daar niet oprecht iets goeds aan kan uithalen.
Afgelopen dinsdag is mijn teddy gesteriliseerd. Gelukkig is alles goed gegaan. Het gaat nu in zekere zin ook al de goede kant uit. Gisterochtend de laatste medicatie gegeven. Hopelijk krijgt ze dan ook weer zin om te gaan wandelen.
De planning was om gisteren dus terug te gaan naar mijn eigen stekje maar dit loopt nu dus alweer anders .. en ik baal
Ik slaap normaal gesproken best goed met mijn medicatie vind het dan ook gek dat ik mijn slaap maar niet kan vatten. Overprikkeld in mijn hoofd denk ik. Ik kan ook geen extra pakken want dan heb ik niet genoeg van bij. Vreselijk om de nacht zo door te moeten brengen
Dikke knuffel
Kleintje
KleintjeXx, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende