Verkoop Apollo*

Een paar maanden terug schreef ik dat Apollo artrose bleek te hebben in zijn voorknieën. Hij zou er geen pijn aan hebben, maar springen en intensief dressuren zou er niet meer in zitten. Apollo was niet van mij alleen, ik had hem samen met iemand anders gekocht. Na lang nadenken en overleggen hadden we besloten dat als we een huisje zouden vinden waarbij we een goed gevoel hadden, dat we dan bereid zouden zijn om hem te verkopen. Bij ons in de omgeving zijn immers geen mooie plekken om buitenritten te maken, dus ergens bij het strand of bij het bos zou hij naar onze mening veel beter op zijn plek zijn.

Toen ik hem te koop zette, werd ik overspoeld met reacties. In één avond had ik al zeker vijftig reacties op de verkoopadvertentie. Helaas vielen veel mensen al af. Of wij hadden er geen goed gevoel bij, of het waren mensen die onhaalbare doelen voor ogen hadden met hem, zoals intensief dressuurwedstrijden rijden. Gelukkig hadden we bij sommige mensen wel een goed gevoel, die hebben we dan ook uitgenodigd om te komen kijken. Helaas zat daar echt niks tussen. De ene had veel te hogen eisen, de ander bleek een handelaar te zijn en weer een ander had geen verstand van paarden en begon uit het niets te roepen dat zijn rug niet goed zou zijn, wat echt hele grote onzin is.

We namen ons voor dat hij gezellig bij ons zou blijven zolang we geen vijfsterrenhuis voor hem hadden gevonden. Zo waren we al snel een half jaar verder. En toen kregen we een bericht via Facebook waar we vanaf het begin al een heel goed gevoel bij hadden. Een manege op de grens tussen Overijssel en Drenthe had heel veel interesse in Apollo. Zij hebben een ander paard op de manege die ook artrose in de voorknieën heeft, daar hebben ze goede ervaringen mee. Apollo was precies wat ze zochten; groot, breed, koel in het hoofd, allemansvriend en makkelijk op buitenrit. Ze vertelden dat ze een paard zochten die ingezet kan worden in de lessen voor volwassenen. Verder zou hij vooral lekker op buitenrit gaan tijdens de ponykampen. Hij loopt maximaal vijf dagen in de week een uurtje in een les. Verder lekker op de wei of paddock. Omdat dit zo goed voelde hebben we besloten om de koop door te laten gaan. Een tijdje terug hebben wij dus ook Apollo naar zijn nieuwe huisje gebracht. We keken onze ogen uit, het was er zo mooi. Apollo kwam in een prachtige ruime, lichte stal te staan. Als hij gewend is wordt hij aan een ander paard gekoppeld, de paarden worden immers in duo's gestald. Perfect voor Apollo, hij is dol op andere paarden. Er was een mooie ruime wei en een grote paddock aanwezig. De andere paarden zagen er goed uit en de mensen die op de manege werkten waren hele fijne mensen. We hebben hem er echt met een goed gevoel achtergelaten en gaan hem zeker nog eens opzoeken. Wat een geweldig paard was het toch en wat ben ik blij dat het ondanks alles toch nog goed is gekomen met hem.

Hier staat hij dan in zijn nieuwe stalletje: