Verloren
Er zijn niet zoveel dingen voor nodig om mij tot het uiterste te krijgen. Ten eerste heb ik mezelf nodig, mijn brein berekent alle factoren en concludeert de uiteindelijke doomfactor. Ten tweede heb ik mijn afstandelijkheid nodig. Want dat creeërt frictie tussen mensen en mij. We weten niet meer wat we moeten zeggen. Ik zeg niks en een ander ook niet meer. Daarbij komt als derde omgevingsfactoren. Waardoor mijn brein al aan het denken slaat. Compleet mijn afstandelijkheid negerend, berekent hij de mogelijkheidskans, dat de ander me verlaat.
En dan ben ik verloren.
En dan ben ik verloren.
03 apr 2006
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 18 aug 2006 MyDiary ( 3 )
- O 14 aug 2006 Wederom drama alom
- O 13 aug 2006 Pfff
- O 13 aug 2006 Deprimerend ( 4 )
- O 07 aug 2006 Onthoud dat even. ( 2 )
- O 06 aug 2006 Flauw, maar grappig
- O 05 aug 2006 Afwijzing nummer ??
- O 05 aug 2006 Niet te dik, maar te klein! Hahaha ( 4 )
- O 25 jul 2006 Missing in action. ( 2 )
- O 29 jun 2006 Uiterlijkheden ( 7 )
- O 29 jun 2006 Maar hoe?
- O 28 jun 2006 Perfectionistisch/Chaotisch ( 1 )
- O 23 jun 2006 Tattoo ( 3 )
- O 22 jun 2006 hihihi ( 2 )
- O 22 jun 2006 Wuppies uitroeien ( 4 )