Vervolg 3 ( Lees Maar )

Een maand later.


Een maand na het ongeluk, ik dacht er nog bijna elke dag aan, en de keren als ik dat niet deed werd ik er wel weer aan herinnerde door bepaalde dingen in het dagelijkse leven. Toch kon ik er al aardig mee overweg en begon ik niet bij elke gedachte weer te huilen. Ook Jake die ik al beter leerde kennen, kon zich nu goed inhouden en met hem beleefde ik ook van allerlei leuke dingen. Ik begon Jake te mogen en wat ik niet wist Jake begon mij ook te mochten. Maar goed daar kom ik ook nog wel eens op, al is het niet echt erg wat er tussen ons gebeurde. Ik heb gewoon nog geen zin om daar over te vertellen. De band tussen mij en Jake werd gewoon steeds groter en ik begon hem een beetje te zien als een broer of stiefvader maar toch verdreef ik die gedacht weer en zei mezelf dat Jake me toch niet wilde als dochter. En wie was ik om dat van hem te verwachten. We kenden elkaar pas amper een maand, en van die maand hadden we nog weinig met elkaar gesprokken. Jake nam me soms mee uit eten als hij geen zin had om eten te koken, dan gingen we naar een 3 sterren restaurant bij ons in het dorp genaamd “Water and Strenght”. Waarom het restaurant zo heette wist eigenlijk niemand echt, hij had gewoon die naam punt uit. Niemand dacht er verder over na en ik was dan ook niet de eerste die daar geen aandacht aan schonk. Het kon me min of meer gestolen worden, net als… net als…………. Leven het zelf. Vaak dacht ik er s’nachts aan om er een eind aan te maken, maar om de een of andere reden hield de gedachten aan Jake me tegen. Ik wist toen nog niet goed waarom maar ook daar zou ik achter komen en eigenlijk ben ik ook zeer blij dat ik me toen niet het leven heb ontnomen. Er zou me namelijk nog veel te wachtten staan, leuke en minder leuke dingen. Maar als ik er nu op terug kijk is het toch de moeite waard geweest. Het klinkt misschien raar voor een normaal mens die niet heeft meegemaakt wat ik heb meegemaakt, maar toch kun je er hierna een beter beeld van schetsen. En dat is ook één van de redenen waarom om ik dit aan jullie vertel. Zodat je het beter kunt begrijpen waarom ik nou juist voor die keuze had gekozen en niet voor die andere.

3 Maanden later.


Tussen Jake en mij ging het steeds beter en ook het ongeluk hadden we bijna verwerkt, af en toe hadden we nog een inzinking en dan kropen we eventjes bij elkaar in bed om elkaar te steunen. Ook hadden we het weer gehad over bij wie ik nou moest gaan wonen. We waren er allebei van overtuigd dat mijn familie niet de beste oplossing was. Toen op een morgen kwam Jake naar me toe en vroeg of ik misschien bij hem wilde blijven wonen. Ik wist niet wat me over kwam en zei dat ik er eventjes over na moest denken, uiteindelijk had ik toch ja gezegd. Je zou nu denken dat ik gelukkig was, maar ik had het verkeerd. De rechter wees me gelukkig aan Jake toe en daar was ik zeer blij mee. Wel… blij….. dat was ik na 5 maanden niet echt meer.

Wordt Vervolgd...
10 mei 2003 - bewerkt op 11 mei 2003 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Inez
Inez, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende