Vlinder
nu voel ik me dus echt down.. zo down, dat als ik in een zwembad was, ik tot de diepste zou zinken.
dat als ik een steen was ik tot de andere kant van de aarde zou belanden. zo down, dat als ik had gedacht dat ik op de top zou staan.. ik gewoon op de grond sta.
ik probeer te lachen, maar het komt niet meer diep uit me hart.
ik ben dit niet..
de ik in mij, die vecht met mij tegen en voor mij.. ik wil niet terug vechten. want dan ontstaat er oorlog tussen ik en mezelf. dat mag niet, want dan kan ik aan de raarste dingen denken.
gisteren luisterde ik nog op de begrafenis een hele mooie liedje van marco borsato;
--
Vlinder.
Open je ogen maar
En zie wat ik zie
Ik weet hoe mooi je bent
Maar jij weet het zelf nog niet
Het komt allemaal goed
Wacht nou maar af wat de tijd met je doet
Het is nu nog te vroeg
Alles wat groot is begon ooit klein
Je hoeft niet meteen een vlinder te zijn
Weet dat de tijd zal je helpen, geloof maar gewoon wat ik zeg
Al lijken je kleurrijke vleugels voor eeuwig gevangen
Ja, toch op een dag vlieg je weg
Hoog in de lucht
Zul je de wereld heel anders gaan zien
Voel je de rust
Zul je genieten ook als het maar even is
Adem het in
Durf, dan ontdek je de liefde misschien
En als je haar vindt
Voel je bij iedere slag die je maakt dat je leeft
Als je geduldig bent
Gebeurt het vanzelf
Als je genieten wil
Wil het dan niet te snel
Het komt allemaal goed
Wacht nou maar af wat de tijd met je doet
Het is nu nog te vroeg
Alles wat groot is begon ooit klein
Je hoeft niet meteen een vlinder te zijn --
dit helpt mij toch wel een beetje! zo'n mooi liedje, zo rustgevend..
so true!
lovemymom, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende