Voorbereiding op EMDR

Niet voor niets een 18+ verhaal en een duidelijke titel. Mogelijk een (grote) trigger voor sommigen. Als je twijfelt, vooral niet lezen. Als je niet te veel wil weten, sla dit verhaal vooral over.

Vandaag weer een afspraak bij de psychologe die mij op weg gaat helpen naar een wat luchtiger bestaan met behulp van EMDR. Ze gaf wat toelichting over het hoe en wat. Daarna vertelde ze dat het belangrijk is om de lastige, de meest nare gebeurtenissen boven te halen en op een tijdlijn te plaatsen. Of ik direct beelden en momenten voor me zag. Ja die zijn er wel, hoef ik niet heel diep voor te graven. Ik kan erg nuchter denken en ik kan er ook best over praten. Gevoel laat ik daar bij weg. Er zijn enkelingen waarbij ik de rillingen over mijn lijf voel omdat ze vragen naar dat waar niemand naar vraagt. Zo kon ik bij haar ook momenten vertellen en heel iets toelichten. Ook bijvoegend wat het nu met me doet of deed. Mijn twijfel uitspreken. En weet je wat het erge is.. ik lach alles weg. Ik lach bij alles wat ik vertel. Gelukkig hoef ik haar niet te vertellen dat het een masker is, dat is overduidelijk. 'ach ja' ook zo iets wat ik regelmatig gezegd heb, viel me vandaag pas op. Geen idee of ik dat vaker doe.

Vier punten, vier momenten die behandeld zullen gaan worden. Althans er gaat begonnen worden met één en door de weken heen zal duidelijk worden of ze alle vier aan bot komen of dat het ook met minder (of meer?) goed gaat komen.

Kernwoorden:
- achterkant, schreeuwend weggerend, veel pijn
- moeten pijpen, hand op mijn hoofd - een enorme trigger in het nu, hoe graag ik ook wilde, ik kreeg het niet voor elkaar
- bij opa en oma in huis, de veilige plek die verpest werd door het samen 'slapen' in een groot bed (kom nog niet graag in die kamer)
- volledig naakt, zittend op zijn schoot, gepenetreerd in totale droogte, pijnlijk, niet willend, stevige greep, zeggend dat ik mijn mond moet houden en dat ik het lekker vind en zelf wil. bel die gaat; moeder komt thuis, snel aangekleed, kleding binnenste buiten 'we hebben gestoeid'.

Of ik nog iets moest vertellen, hoe de afgelopen twee weken geweest zijn. Aangegeven dat ik terug val in oud gedrag, dat eten alleen gebeurt omdat het moet, niet omdat ik het wil. En dat de neiging naar het mesje weer zó aanwezig is. Nog niet gebeurd, is lang lang geleden. Maar dat ik hem in mijn handen had en weer de herkenbare gevoelens/gedachten had, voelde écht niet fijn. Ik vond het stoer en stiekem ook erg goed van mezelf dat ik het uitsprak want dan mag het er zijn en wordt het niet weer MIJN eigen stille wereld waarin ik doe waar ik zin in heb.

Ik ben moe, mijn lichaam is zwaar en mijn dagje zeer gevuld. Het wordt een dikke pyjama en overgeven aan alles. Wetend dat de volgende afspraken (nog) heftig(er) zullen zijn.
22 okt 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Past&Today
Past&Today, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende