Waarom ik niet goed genoeg ben

Er zijn wel eens mensen die ik niet uit kan staan, om wat voor reden dan ook. Het kan iets kleins zijn of iets groter, gewoon een gevoel van binnenuit. Griezels die aan je zitten, die te veel van je vragen, mensen die moeilijk doen over de kleinste dingen (bijvoorbeeld dat de hiel van hun sok gedraaid zit om maar even iets te noemen) of personen die altijd klagen, altijd wat te zeiken hebben en alsmaar blijven zoeken om te kunnen zeuren. Die mensen hoef ik niet. Die mogen van mij wegblijven en die kan ik dan ook wegzetten voor mijn gevoel.

Anderen, en dat zijn er véél (want zomaar alleen het slechte in mensen zien kan ik niet), wil ik allen goed doen. Als ik hun help, steun, advies geef, een lachbui geef of even een boodschapje doe, voel ik me beter omdat ik een ander geholpen heb. Er hoeft maar íets gezegd worden wat gebeuren moet en ik sta vooraan om mijn handen uit te steken. Waar ik zelf op dat moment mee bezig ben is niet belangrijk. Dat is het nooit geweest. Voor mezelf niet omdat anderen dat niet vonden. 'Dat kan later wel'.

Althans, dat was voorheen zo.
Voorheen als in een hele poos geleden. In de tijd waarin ik álles nog verdrong. De periode waarin ik feest vierde door te lachen en met mijn dikke masker rond te lopen. Toen ik met vrienden van alles deed en mijn leven leefde zoals dat volgens anderen moest. Opa en oma's bezocht ik wekelijks, mijn sport beleefde ik met plezier, buiten spelen deed ik zonder angst en ook thuis huppelde ik rond als het zonnetje in huis.

Nu ik ben wie ik ben en daarvoor wil strijden, zijn er heel wat dingen veranderd. Inderdaad ik ben ouder en daarbij behorend ook wijzer. Nou, goed, dat wordt beweerd.

Waarom ik niet goed genoeg ben, is een hele goede vraag die ik op mijn bordje kreeg om te beantwoorden. Nu ja, in deze periode, in deze tijd van mijn leven.

Je bent zo'n ontzettend lieve en geweldige meid,..waarom ben je zo naar tegen jezelf?

Sorry, ik wil niks naars zeggen, maar ik wilde het je toch vragen...
Waarom vind jij jou zo onbelangrijk? Of lijkt dat maar zo?

In private gevraagd en verstuurd, maar ik wil hem groter behandelen omdat het iets is wat ik al tijden zou moeten beantwoorden. Misschien weet ik het antwoord wel niet of is het wat ik typende was.

Als ik voor een ander zorgde, om het zo even te benoemen, was ik oke. Kreeg ik complimenten, een knuffel, een kus, een bedankje; gewoon de goedkeuring. Ik was ideaal, ik was perfect en een ieder wilde zo een dochter hebben als ik was.
Is het was of kan ik er nog ben van maken? Dat antwoord is mij onbekend.

Degene die mij altijd de hemel inprezen zijn verdwenen. Letterlijk, figuurlijk of een deel van beide. Verhuisd, verplaatst; ver weg van hier. Zij zagen wat ik deed, wat ik betekende, wat ik eigenlijk was; een meisje met een goede persoonlijkheid die niet te beroerd was (is?) om voor anderen wat te doen.

Vanaf het moment dat ik minder begon te verdringen, vanaf dat moment ben ik veranderd. Ik klapte dicht, raakte een zwijger, een binnenvetter, kreeg het moeilijk met het mesje en ook eten was mijn vriend niet meer, ik schaamde me en was tegelijkertijd zo bang. Bang voor de mensen om mij heen en voor mezelf. Naar wie mocht en kon ik nog luisteren. Wie waren er goed voor me en wat zou er slecht voor me zijn?
Waar moest ik beginnen? Hoe moest ik mijn gedachtes ordenen? Mocht ik wel doen wat ik deed? Verraadde ik nu niet mijn broer, mijn gezin, ons gezin; het gezin wat zo perfect schijnt te zijn?

--
De reden waarom ik mezelf niet goed vind, is lastig te benoemen.

Ergens denk ik dat het komt doordat ik met teveel geheimen rondloop die eigenlijk te zwaar zijn, maar die ik niet los mag en kan laten omdat het op zijn tijd moet gebeuren.
De laatste tijd is zo anders dan wanneer ik kijk naar 2 a 3 jaar geleden. Toen ging alles nog zo makkelijk en nu ik mijn verleden moet ordenen, is het zo verschrikkelijk zwaar. Lichamelijk, geestelijk én daarbij de dingen die gewoon maar moeten gebeuren...

Wat mijn antwoord is, kan ik niet in een aantal zinnen omschrijven.
Als een ander het weet waarom ik niet goed genoeg ben (volgens mezelf?).. help me dan.

19 aug 2009 - meld ongepast verhaal

Past&Today, vrouw, 33 jaar

Gewoon ik woensdag 19 augustus 2009 19:28
Het hebben van zelfvertrouwen in deze tijd (waarin veel van mensen verwacht wordt) is niet altijd gemakkelijk. Je kent mij een beetje vanuit mijn LL; ik heb nooit iets zodanigs 'ernstigs' meegemaakt in mijn leven zoals jij dat hebt meegemaakt en tóch worstel ik dagelijks met mijn (extreem lage) zelfvertrouwen.
Soms is er moeilijk een vinger te leggen op het 'waarom' van bepaalde ontwikkelingen in ons denken. In jouw geval is dit (denk ik) echter duidelijker. Het is niet niks wat je hebt meegemaakt. En vroege ervaringen tekenen ons leven. Je hebt te maken gehad met misbruik, en dat, lieve I., is misschien wel het meest schadelijke 'goedje' voor je zelfvertrouwen dat er is. Misbruik. Iemand - je broer om precies te zijn - heeft gebruik van je gemaakt, je gebruikt alsof je een ding was, je lichaam gebruikt, zonder ook maar oog te hebben voor de persoon achter dit lichaam, zonder oog te hebben voor JOU. Het is niet gek dat langzaam bij jou het gevoel ontstaan is dat je niet goed genoeg bent, alleen goed genoeg voor DAT soort dingen. Ik ben (nog) geen psycholoog dus ik kan je niet vertellen hoe dit soort dingen precies in zijn werk gaan, maar wat ik wel denk/vind is dat het in jouw situatie, met jouw omstandigheden en jouw verleden, goed te begrijpen is dat jouw zelfbeeld een enorme deuk heeft opgelopen. Hoe zou dat nu niet kunnen gebeuren, met wat jij hebt meegemaakt?

Maakt het niet minder vervelend natuurlijk... En ik weet het, ik weet hoe slopend het gevoel kan zijn dat je niet goed genoeg bent, nooit goed genoeg zal zijn. Elke dag weer.

Als ik wist hoe je het kon verhelpen, zou ik het je zeggen.

Take care.
kruidje woensdag 19 augustus 2009 20:56
De woorden die bij mij opkomen zijn ; geldingsdrang,controle en perfectionisme.
3 dingen waar je mee worstelt..onbewust.
Geldingsdrang omdat je je idd 'minderwaardig' voelt . Door wat je broer je heeft aangedaan. Je probeert gezien te worden als iemand die er WEL toe doet..iemand naar wie geluisterd moet worden..

Je wilt controle over jezelf..daar komen je problemen met eten vandaan.
Veel mensen met jouw achtergrond hebben dit.

En dan nog perfectionisme..
Jij bent perfectionistisch..zeker geen foute eigenschap om te hebben,maar het maakt alles wel extra zwaar voor je..

Maar bovenal ben je een lieve meid,met een warm hart. Nog steeds..ook al zeg je zelf dat je veranderd bent,dat is gewoon gebleven.
Daar ben ik HEEL zeker van.
Gewoon ik woensdag 19 augustus 2009 21:22
Eens met Kruidje.

Al vind ik geldingsdrang een beetje dubieus klinken, omdat dat op de basisschool altijd op m'n rapport stond en ik dan niet wist of ik daar nu een hoog of laag cijfer voor moest hebben

Ik vind dat je je nog wat meer zou mogen laten gelden en wat meer voor JEZELF zou mogen leven ipv voor anderen.

!
kruidje woensdag 19 augustus 2009 21:31
Geldingsdrang is niet negatief hoor GI..
Ik vind van niet iig,weet niet hoe leraren daar tegenover staan natuurlijk..

Maar zeker voor P&T is het heel erg logisch en nuttig !
Gewoon ik woensdag 19 augustus 2009 21:53
Nee, zou best kunnen, maar in mijn hoofd klinkt het heel 'rapportig' en als kind wist ik nooit of 't negatief of positief was

Maar ik was 't compleet eens met je wijze woorden, hoor!
kruidje woensdag 19 augustus 2009 22:18
Lovelylady vrijdag 21 augustus 2009 11:03
Ik herken heel veel in je verhaal, been there and done that..

Het gevoel, van het lieve lachende meisje herken ik wel, dat was ik ook, ik was extravert, hondsbrutaal, zolang ik datgene wat me drukte ontkende en net deed of het niet bestond, de verdringing maakte, dat ik (dacht) dat ik een gewoon leven leidde, daarbij ben je een tekort aan het opvullen met vriendelijkheid en liefzijn, zodat je zoveel mogelijke liefde kon terug ervaren die je zo hard nodig had(hebt)..in de vorm van complimentjes die naar jou toe er weer uit rolde, en die kleine gebaren, moet je het van hebben, ik merk dat vooral als je tankt bij gezinnen die de warmte van een gezin WEL uitstralen, nou wil ik niet zeggen dat jouw gezin dat ook niet heeft, maar op de één of andere manier, kun je in die situatie niet jezelf zijn, waardoor de warmte van jullie gezin naar de achtergrond verdwijnt en jij dat dus ergens anders moet zoeken, waar je wel jezelf kunt zijn..

Op het moment, dat je erkent naar jezelf wat er gebeurt is en je geheim voor jezelf accepteerd, begint eigenlijk de verantwoordelijkheid van dit geheim je te drukken, wat maakt dat je energiehuishouding een keuze moet maken, en terwijl je aan de ene kant wilt helen en daar je energie in wil steken, is daar nog steeds de andere kant, van het toneelspel te blijven doorspelen thuis, gewoon omdat je de verantwoordelijkheid van je broer niet verraden + je ouders pijn te doen of op te zadelen met dit vergrijp, nog steeds in stand houdt..dus een dubbelrol en extra zwaar daardoor, wat maakt dat je energie huishouding een keuze maakt, tussen het lieve vrolijke meisje en de kant die wil helen in jou..

Je worsteling maakt, dat dat masker soms valt, waardoor je die rol van het vrolijke meisje niet meer in stand houd, je gaat die rol verafschuwen op den duur, want met die rol, verloochen je in weze je ware ik..daarom ben je niet zo vrolijk meer voor de buitenwereld, maar wat voor vrolijkheid was dat.. een gemaakte, een kijk met mij gaat alles goed vrolijkheid, DAT is geen vrolijkheid..de echte vrolijkheid, is de vrolijkheid die je gaat vergaren, naarmate je verder heelt..

Het feit, dat je je zo ergert aan de futuliteiten, van een hiel van een sok die verkeerd zit, herken ik ook..je hebt zoveel issues aan je hoofd, die vele malen groter en diepgaander zijn, dat je je ergert aan oppervlakkige mensen..ik ken de ergernis, maar heb die ergernis mezelf bespaart en gooide zonder pardon, dat soort mensen linea recta uit mijn leven, niet omdat ik boos was, maar meer omdat ik mijn energie, die ik wel beter kon gebruiken, in datgene stopte, wat mijn ontwikkeling en mijn heling ten goede kwam, ik hield me liever bezig met mensen met diepgang en die mensen zullen je ook inspireren, tot je eigen groei en heling..

Je niet goed genoeg voelen, komt voor uit je verleden, idd het gebruiksvoorwerp,maar in deze kun jij een ommeslag maken, je bent niet afhankelijk van wat andere van je denken, je kunt dit ook jezelf geven, het van jezelf houden moet nog op gang komen en daar jij ook een terechte honger hebt naar bevestiging, lopen die twee "NEEDS" door elkaar heen, wat verwarring schopt, maar hoe hou je van jezelf, hoe doe je dat, ik zal je een verhaal sturen via PB die je misschien op weg kan helpen, kijk maar of je er iets aan hebt..knuf

O 24 jul 2017 Het leven dat ik leef. ( 8 )
O 11 jun 2015 Uitgegroeid tot een bloeiende bloem ( 3 )
O 11 jun 2015 Auw.. een nare droom 18+ ( 5 )
O 18 jun 2014 Verdomme, donder op! ( 6 )
O 18 apr 2014 Mijn boek ( 2 )
O 18 apr 2014 Doorbraak en inzicht ( 2 )
O 16 okt 2013 Idioot ( 5 )
O 14 aug 2013 Wat ben ik het goed aan het doen ( 3 )
O 11 jul 2013 EMDR (laatste situatie) sessie.. 8 ( 4 )
O 15 jun 2013 Storen tijdens focus ( 2 )
O 05 jun 2013 Heftig boos ( 1 )
O 29 mei 2013 Boos, verdrietig, groot en klein tegelijk ( 4 )
O 28 mei 2013 Chaos in mijn hoofd. ( 2 )
O 12 mei 2013 Ik vind het nog erg ook... ( 5 )
O 12 mei 2013 Hij zit me dwars ( 3 )

vorige volgende