wil soms zielig zijn
Ik hoop dat niemand die dit leest te snel een oordeel over mij vormt, want dit is iets wat ik zelf niet helemaal van mezelf begrijp.
Soms, s'avonds in bed, of als ik het eerste stuk naar school alleen fiets, heb ik van die gedachtes die ik niet zou moeten hebben. Ik denk dan aan erge dingen die zouden kunnen gebeuren. Bijvoorbeeld dat iemand die heel belangrijk voor mij is dood gaat, of dat ik wordt verkracht ofzo. Aan het einde van zo'n gedachte komt het er altijd op neer dat iedereen het weet en er heel erg van geschrokken is en medelijden heeft...
Ik weet niet waarom ik dit soort dingen denk, want ik weet heus wel dat ik echt niet wil dat dat soort dingen gebeuren. Soms denk ik dat ik misschien gewoon aandacht wil. Maar ik heb goede vriendinnen, en hele fijne ouders, en zelfs een aardige (natuurlijk niet altijd) broer. En ik krijg toch alle liefde die ik nodig heb? Ik kan met mijn verhalen altijd wel ergens terecht, als ik dat wil... Wat is dan mijn probleem? Ik krijg toch aandacht genoeg?
Ik schaam me eigenlijk om de gedachtes, omdat ik weet dat er zoveel mensen zijn waarbij dat echt is gebeurt. En al die mensen zouden er waarschijnlijk al hun geld om geven om het ongedaan te maken. En dan 'WIL' (nouja niet echt natuurlijk, maar toch.....) ik dat het gebeurt. Kan ik het wel maken om dat soort gedachtes te hebben? Toch moet ik eerlijk bekennen dat het me op de een of andere manier goed doet. Nu schaam ik me nog meer......
laura
laura_13, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende