misschien zou ik wel kunnen trouwen
hmm denk dat ik het wel uit zou houden
maar zal het niet doen
alleen de gedachte maakt me gelukkig
doet me leven
vreemd dat ik die gedachte heb
nu
wel stom
niets
niets om te geven
niets dan mijn kleine leven
geen geld geen hoop
slecht
een zelfvoldaan gevoel
dat ik ervaar nu
tevreden met wie en wat ik ben
een monster
gevoelig
overgevoelig
en
met idiote gedachtes
zal wel aan me leeftijd liggen
dat ik denk aan trouwen
maar als ik het dan schrijf of spreek
meen ik het
voel ik het
stom is dat
als er iemand is die ik het zou kunnen vertellen
meerdere zou kunnen vertellen
en toch
ook weer niemand
ik zou nu zo kunnen trouwen
en trouw blijven
en zorgen voor
met mijn hart
en in mijn hoofd
grappig
fijn gevoel
een warmte
die over mij heen komt
als ik er aan denk
maar ik vraag het niet
kan het niet vragen
verlangen
van iemand
mij trouw te zijn
nu