Yes man
Als mij gevraagd wordt wat ik gedaan heb, wijk ik steeds vaker van het antwoord af. Ik reageer kort en richt me op de ander. Ik vertel een ander verhaal dan hoe mijn vakantie was. Als ik verder kijk dan enkel de laatste weken, zie ik ook weinig echte hoge pieken. Torens van ervaringen bezit ik niet. Niet de ervaringen die ik graag zou willen; de positieve verhalen. Gave reizen, mooie plekken om gezien te hebben, leuke goede grappen met vrienden om jaren later weer eens op te halen.
Nee, ik ben geen feestganger, in tegendeel. Ik heb veel te vaak een reden gezocht en ook zeker gevonden om een etentje met de groep af te zeggen, om niet mee de stad in te gaan, om niet mee naar buiten te gaan, om niet op het ijs te staan, om niet mee te gaan sporten. Vaak genoeg voelde ik me fysiek niet in staat en zelfs als ik het daarmee wel zou redden, was het mijn mentale deel wat me tegen hield. Ik voelde me niet leuk genoeg, wilde anderen niet in de weg zitten en was te bang voor het onbekende.
Ik schrijf in het verleden, dat is waar ik mezelf op betrap en waar ik stiekem mee door ging in dit verhaal.
Kijkend naar de film 'Yes man' besef ik zo verschrikkelijk goed dat ík zelf moet zorgen dat ik ga leven. Dat ik leuke dingen ga aanpakken, dat ik de angsten ga overwinnen, dat ik mensen om me heen heb om te lachen en niet alleen maar om mee te praten en veel alleen zit om uit te kijken naar de parels die er in het weekend zijn.
De komende weken zullen in het teken staan van kiezen voor mezelf, met hulp als dat past in de roosters (en daar ga ik mijn best voor doen). Wat vooral bovenaan staat op het lijstje is het vullen van de avonden. Afspreken met anderen, een sport oppikken en doorgaan, toernooitjes spelen en vaker 'ja' antwoorden en niet direct hoge bergen zien.
Dank je wel beste film. Ik laat me nog even flink door je inspireren.
Nee, ik ben geen feestganger, in tegendeel. Ik heb veel te vaak een reden gezocht en ook zeker gevonden om een etentje met de groep af te zeggen, om niet mee de stad in te gaan, om niet mee naar buiten te gaan, om niet op het ijs te staan, om niet mee te gaan sporten. Vaak genoeg voelde ik me fysiek niet in staat en zelfs als ik het daarmee wel zou redden, was het mijn mentale deel wat me tegen hield. Ik voelde me niet leuk genoeg, wilde anderen niet in de weg zitten en was te bang voor het onbekende.
Ik schrijf in het verleden, dat is waar ik mezelf op betrap en waar ik stiekem mee door ging in dit verhaal.
Kijkend naar de film 'Yes man' besef ik zo verschrikkelijk goed dat ík zelf moet zorgen dat ik ga leven. Dat ik leuke dingen ga aanpakken, dat ik de angsten ga overwinnen, dat ik mensen om me heen heb om te lachen en niet alleen maar om mee te praten en veel alleen zit om uit te kijken naar de parels die er in het weekend zijn.
De komende weken zullen in het teken staan van kiezen voor mezelf, met hulp als dat past in de roosters (en daar ga ik mijn best voor doen). Wat vooral bovenaan staat op het lijstje is het vullen van de avonden. Afspreken met anderen, een sport oppikken en doorgaan, toernooitjes spelen en vaker 'ja' antwoorden en niet direct hoge bergen zien.
Dank je wel beste film. Ik laat me nog even flink door je inspireren.
31 aug 2012
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 jul 2017 Het leven dat ik leef. ( 8 )
- O 11 jun 2015 Uitgegroeid tot een bloeiende bloem ( 3 )
- O 11 jun 2015 Auw.. een nare droom 18+ ( 5 )
- O 18 jun 2014 Verdomme, donder op! ( 6 )
- O 18 apr 2014 Mijn boek ( 2 )
- O 18 apr 2014 Doorbraak en inzicht ( 2 )
- O 16 okt 2013 Idioot ( 5 )
- O 14 aug 2013 Wat ben ik het goed aan het doen ( 3 )
- O 11 jul 2013 EMDR (laatste situatie) sessie.. 8 ( 4 )
- O 15 jun 2013 Storen tijdens focus ( 2 )
- O 05 jun 2013 Heftig boos ( 1 )
- O 29 mei 2013 Boos, verdrietig, groot en klein tegelijk ( 4 )
- O 28 mei 2013 Chaos in mijn hoofd. ( 2 )
- O 12 mei 2013 Ik vind het nog erg ook... ( 5 )
- O 12 mei 2013 Hij zit me dwars ( 3 )