You're gonna miss me when I'm gone

Heb al een tijdje niet geschreven. Ik voel me soms zo pathetic als ik eraan denk dat ik eigenlijk alleen schrijf als ik me kut voel. Als ik terugdenk aan mijn dagboeken van toen ik klein was zie ik hetzelfde, wat dat betreft ben ik niets veranderd.

Maargoed, ik zit best wel in de shit (zoals altijd, tenminste zo komt het hier wel over). Ik heb nu sinds mei een vriend. Hij is turks en heb hem al 7 weken niet gezien aangezien hij op vakantie was in Turkije. Hij is afgelopen zondag terug en heb hem nog steeds niet gezien. Ik zou vanavond met hem afspreken, maar ondertussen is het al bijna 3 uur 's nachts en ben ik gestopt met wachten. Ik begon me zorgen te maken omdat hij niet reageerde op mn appjes en de telefoon niet opnam. Op een gegeven moment was ik er klaar mee en zei ik het volgende:

Excuses voor al deze apps, maar maakte me gwn zorgen om je en daar kan ik soms in doorslaan omdat ik gwn een zorgzaam persoon ben. En ik hoop dat je er een goede reden voor hebt waarom je alsnog online bent gekomen maar niet hebt gereageerd terwijl ik me zorgen maak om je want dat is gwn hypocriet als er geen goede reden achter zit. Maar ik zeg eerlijk, en dit is t laatste wat ik erover ga zeggen, ik pik het niet dat ik zomaar aan de kant wordt gezet wanneer het je uitkomt en ik pik het niet langer om op je te moeten wachten en me kut te ga zitten voelen omdat ik hele tijd op je moet wachten. Ik ben namelijk niet zo'n persoon die wacht op iemand totdat diegene een x tijd vrijmaakt om me te appen of met me af te spreken, ik heb gwn geen tijd meer voor die onzin. En als je geen relatie met me wilt of wat dan ook, wees gwn eerlijk erover want ik haat het als mensen om het probleem heendraaien en me aan het lijntje houden. Op dit moment ben ik ook vrij pissig om het maar op een milde manier te zeggen. Maar ik wil snel met je praten hierover, ik heb morgenavond tijd na 9u en ben vrijdag vrij en anders kan ik niet meer en ga er dan ook geen tijd meer voor vrijmaken. Ik ben namelijk echt zo klaar met wachten en ben het zat om meer te geven om jou dan jij om mij, want zeg eerlijk als ik mn vriend 7 weken niet heb gezien omdat ik op vakantie ben geweest dan zou ik de dag dat ik thuiskom nog bij hem op de stoep staan omdat ik hem heb gemist. Dat heet prioriteiten stellen maar op dit moment heb ik het gevoel dat ik totaal geen prioriteit ben voor jou en ben daar klaar mee. Hoop dat we hier morgenavond face to face over kunnen praten en anders vrijdag, maar anders ben ik er gwn klaar mee want deze "relatie" doet me op dit moment meer pijn dan dat het me goed doet. Hoop snel van je te horen, groeten.

Jullie hebben natuurlijk niet alles meegekregen, maar het is niet de eerste keer dat ik met hem heb gesproken over hoe hij me behandeld. Heb er al eerder met hem over gepraat dat hij zelf wat meer initiatief moet nemen. Tot nu toe lijkt er niets veranderd te zijn en ben daar klaar mee. Hij is 24 en verwacht gewoon van hem dat hij als hij een relatie aangaat daar ook echt voor gaat. Maarja wat denken jullie ervan? Wat zouden jullie doen als je 7 weken op vakantie bent geweest, zou je meteen je vriendin opzoeken? Of wat denken jullie, zou hij me nog leuk vinden of niet?

X