Zeven zeeën
Het zijn haar ogen die zijn uitgevlamd.
Zo mooi als de zeven zeeën.
Alleen gelaten en verlaten.
Zit ik te staren in het niets.
Al klopte haar hart als de donder.
En was haar gezicht,
als een triestige waterval.
En ligt aan een oneindig meer,
vol met tranen pijn en verdriet.
Het lijkt nu slechts nog een droom,
die de geur nog van haar lichaam nog draagt.
Of het verlangen dat weg ebt,
in de eeuwige kilte van het ijskoude gletsjermeer.
Zo mooi als de zeven zeeën.
Alleen gelaten en verlaten.
Zit ik te staren in het niets.
Al klopte haar hart als de donder.
En was haar gezicht,
als een triestige waterval.
En ligt aan een oneindig meer,
vol met tranen pijn en verdriet.
Het lijkt nu slechts nog een droom,
die de geur nog van haar lichaam nog draagt.
Of het verlangen dat weg ebt,
in de eeuwige kilte van het ijskoude gletsjermeer.
27 apr 2009
- meld ongepast verhaal
-
Dus
maandag 27 april 2009 19:55
mooi omschreven....
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 mei 2009 Shine trough me ( 1 )
- O 20 mei 2009 Aardse zonderling ( 1 )
- O 18 mei 2009 (Te hoge) verwachting? ( 1 )
- O 14 mei 2009 Inwendige verstikking ( 1 )
- O 08 mei 2009 Hype of herdenking ( 2 )
- O 06 mei 2009 Verlaten door het licht ( 1 )
- O 05 mei 2009 Is vrede vrijheid ? ( 1 )
- O 04 mei 2009 Twee minuten stilte ( 4 )
- O 01 mei 2009 Eerbetoon slachtoffers ( 3 )
- O 30 apr 2009 Alleen je aanwezigheid ( 1 )
- O 27 apr 2009 Zeven zeeën ( 1 )
- O 23 apr 2009 De ruimte van respect ( 2 )
- O 22 apr 2009 Schemer ( 2 )
- O 21 apr 2009 1 Rode roos ( 2 )
- O 20 apr 2009 Vannacht gehuild ( 1 )