zijn moeder maakt hem al zwart van kinds af aan..

Myn vriend en ik zijn super verliefd op elkaar.
Hij is ook eigenlyk elke dag bij mij in de vakantie geweest.
nu is school weer begonnen, en heb ik het druk met mijn nieuwe opleiding.
Toch komt mijn vriend nog elke dag langs, en dat vind ik heerlyk, want mis hem al
als ik hem een hele dag op school zit.
De keren dat ik bij hem ben ( niet dat die vaak voorkomen.) voel ik mij niet op mijn gemak.
zijn moeder is nog al raar en je weet niet hoe ze op bepaalde dingen reageert dan word ze kwaad en dan begint ze spontaan te lachen.
de kere ndat ik er ben heb ik haar nog nooit iets positief tegen of over mijn vriend horen zeggen.
het was altijd negatief. Vroeg hy haar om te helpen met boodschappen uit te laden en was ze al bijna klaar, werd ze kwaad. Vroeg hy het haar toen ze nog bezig was, was het ook niet goed.

mijn moeder begon het idee te krijgen dat hy niet graag thuis was en daarom veel bij ons was,
laatst zat hy bij ons en zei hy dat hy nooit iets goeds kon doen. Ik ben er toen nog meer op gaan letten en indd . Zijn broertje en zusje zijn de lievelingetjes en hy is het zwarte schaap.

Vandaag kwam hy me halen van school, en zei hy dat hy ruzie met zijn moeder had. Voor Raoel [ mijn vriend. ] is dit heel vreemd, want hy word nauwelijks kwaad en heeft nooit met iemand ruzie.
hy zegt zelfs altijd; Voor je moeder moet je respect hebben want er kunnen tijden komen dat je haar gewoon hard nodig hebt. Zijn karakter is zo leuk, hy heeft een slechte eigenschap en dat is dat hy altijd te laat komt, maar dat vind ik nog niet zo heel erg.

Hy was thuis gekomen en had gezegd dat hy mij van school zou gaan halen, zijn moeder begon te schelden en zei dat hy zich niet aan haar afspraken hield omdat we elkaar nog maar 1x per week mochten zien. Raoel had haar dit echt nooit horen zeggen. Volgens raoel wou ze dit omdat ik nu aan een moeilijke opleiding bezig was en ik ook mijn rust moest hebben.
Ik vind het wel lief enzoo , maar als ik het niet red dan zeg ik dat gewoon tegen hem en dan komt hy gewoon wat minder naar my toe.

Hy is gewoon mij komen ophalen en zijn moeder zei dat hy een probleem had als hy toch gewoon zou gaan. Daar was hy ook heel kwaad om, hy is vorige week 20 geworden en hy zegt dat hy het idee heeft dat hy 12 is.
Hy mocht niet meer na mij toe vandaag en zijn moeder praatte niet met hem toen hy thuis kwam . Toen heeft hy met zijn vader gepraat en zijn vader vind het helemaal te gek dat we zo verliefd zijn en hem maakt het ook niet uit dat we zoveel afspreken.
Maar nu merkte je degelijk dat zijn vader met zijn vrouw had gepraat.
'Jullie kunnen maar beter 1x in de week afspreken en in het weekend zien jullie elkaar toch weer want mirthe en jy moeten ook aan jullie school denken' blablabla.
Toen raoel vroeg of hy wel vanavond na mij mocht komen zei zijn vader; Doe dat nu maar niet want Mirthe moet ook nog een beetje leren vanavond en die moet morgen weer vroeg op.
Toen mijn vriend me dat zei werd ik kwaad. Wie zijn hun om te weten of ik iets heb om te leren voor morgen? En daarbij had ik mischien pas het 4e uur les gehad in plaats van het 1e. je merkte heel goed dat zijn vader smoesjes aan het bedenken was. Toen mijn vriend me belde heb ik hem gezegd hoe ik erover dacht en heb ik hem verteld dat ik me nooit echt gemakkelijk heb gevoeld bij hun thuis vanwege het gedrag van zijn moeder.

Ik zei tegen hem dat ik zijn moeder nog nooit wat positiefs had horen zeggen over hem en dat hy het nooit goed kon doen, alsof hy het zwarte schaap was.
Hy zei toen; Ja mirt, ik ben eigenlyk niets anders gewend.. ze deed dit al toen ik klein was, en vroeger als klein kind denk je; het heeft met haar suikerziekte te maken [ zijn moeder is suikerpatient.] maar na een tijdje als het zo blijft doorgaan geloof je daar ook niet meer in. Ik weet niet hoe ik erop moet reageren, mijn moeder heeft me altijd al afgezeikt.

Toen ik mijn telefoon weg duwde na het gesprek begon ik te huilen. Ik vond het zo zielig om te horen dat hy het ondertussen gewend was. Dit is toch niet normaal dat je het gewend bent dat je door je eigen moeder constant word zwart gemaakt? zondag op zijn verjaardag waren zijn ouders er niet want er waren engelse mensen naar nederland gekomen en daar gingen ze de hele dag wat mee doen, terwijl zijn moeder hem wel heeft gezegd dat hy op haar verjaardag thuis MOEST zijn en niet weg mocht.
hy voelde zich totaal niet jarig, dus zijn we na mij toe gegaan en heeft hy de cadeautjes uitgepakt die mijn moeder en vader voor hem hadden gekocht.

Ik heb er zelfs verdriet van hoe zijn moeder hem behandelt, en hy weet gewoon niet hoe hy er mee moet omgaan omdat ze het al van kinds af aan doet, en alleen bij hem.

Kan iemand mij helpen? ik zit er eigenlyk heel erg mee...