zo bang (brief aan Maart)

hoi lieve Maart,

ik wilde vandaag heel graag bij je zijn. Vanaaf. Maar wat ik graag wilde kun je me (nog) niet geven.
Ik ben bang. Ongelooflijk bang. Ik houd van je en ik ga steeds meer van je houden. Gisteren hebben we een erg fijne dag gehad. Jij voelde dat ook. En de hele week trekken we al met elkaar op. Niet elke dag, maar wel vaak. Zo gaat het nu al een tijdje.
Gister was je bij me toen ik een ongelooflijke energie oppikte van Luuk. Soms als jij bij mij bent, voel ik me zo goed en kom ik in een toestand dat ik opener sta voor het spirituele in mij. Vandaar ook dat ik die energie van Luuk op kon pikken.
Ik heb je wel verteld dat ik Luuk zijn energie heb opgepikt. Dat het een stukje voelde als die uittreding die ik heb gehad. Maar het was nog iets meer. Ik werd op een bepaalde manier ook terug gebracht in mijn gevoelens. Ik voelde even weer de verbintenis die Luuk en ik hadden. Nou, misschien beter gezegd, de verbintenis waar ik toe in staat was. Daardoor word ik nu herinnerd aan de pijn die ik gevoeld heb toen onze relatie verbroken werd. Ik heb je verteld dat ik ongelooflijk veel gegeven heb. Jij hebt denk ik een beetje idee hoe en wat. Al snap je het niveau niet. Maar wel de intensie. Denk ik.
Ik ben zo bang. Ik voel nu al zoveel voor je. Ik weet dat het niet om te keren is. Als het gaat bij mij, dan gaat het. Ik heb je ..................... piep............ zelf uitgekozen. Al wist ik toen niet wat ik koos. Maar ik zag iets in je.
Ik ben zo bang om weer te verliezen. Ik heb bepaalde liefde`s verloren in mijn leven. Al jong is dat begonnen. Weet je. 2 jaar geleden heb ik mijzelf weer gegeven. Voor het eerst in mijn leven dat ik koos voor iemand. Dat ik mijzelf gaf. Want ik heb nog nooit zoveel aan iemand gegeven. Ook niet aan mijn ouders.
Ik ben zo bang dat ik weer van iemand ga houden en dat ik mijzelf geef en dat het niet goed terecht komt. Ik ben zo bang om mijzelf weer te geven. Ik durf het niet. Maar ik voel dat ik niet meer terug kan. Ik weet niet hoe het bij jou zit. Ik weet je gevoelens niet. Ik vermoed wel wat. Maar ook al zou je van mij gaan houden (in relatie niveau) dan nog. Ik ben zo bang Maart.
Vanaaf heb je vast gemerkt dat ik down was. Ik wilde op zich wel van me af praten tegen je. Maar het kan niet tegen je. Je mag mijn gevoelens niet weten. Dan is onze vriendschap weg. En die vriendschap is me meer waard als mijn gevoel, wat alles kapot kan maken.
Ik merk wel dat ik weer down begin te worden. Af en toe krijg ik de gevoelens terug van die tijd dat Luuk het net had uitgemaakt. Jij kent die strijd. In hoeverre weet ik niet. Maar elke dag dat je weer in je bed ligt is weer een overwinning, maar je vraagt je af..... Ach, je vraagt je zoveel af. Maar het hoefde niet meer. Ik moet door voor Do. Dat is mijn doel. Soms vraag je mij, wat ik ga doen als Do oud genoeg is. Als hij uit huis is. Ik weet het niet Maart. Want nog steeds heeft mijn leven geen zin. Ik knok voor mijzelf, maar als ik eerlijk ben...... Ik moet er niet aan denken die tijd. Ik hoop dat ik dan intussen zoveel van mijzelf houd en dan echt voor mijzelf en niet voor Do, dat ik het allemaal de moeite waard vind.
Ik houd niet meer van Luuk, dat is mij duidelijk. Wel ben ik door hem bewust geworden dat ik het niet alleen red in dit leven. Ik heb een maatje nodig. Ik ben constant op zoek. Ook al wil ik het niet. Ik wil niet afhankelijk zijn. Maar ik weet dat ik het wel ben. Verstandelijk weet ik dat jij voor mij behoorlijk dat maatje kunt zijn. Qua gevoel kom jij shit zeg ook een heel eind. En ik ben zo nieuwsgierig wat die kracht in je is, die ik vanaf dag 1 heb gezien. Ik wil zo graag zien hoe ver het reikt, wat jij allemaal nog in je mars hebt.
Wat ik ook zo fijn vind is dat ik mijzelf zo goed kan zijn. Jij bent de 1e en enigste op deze aardkloot waar ik zo mijzelf durf te zijn. Al moet ik vaak wijsheden (zo noem ik ze, want andere benaming weet ik niet) in moet houden in jouw bijzijn. Jij bent er nog niet aan toe. En ik moet mijn gevoel voor me houden, want dat verpest onze band. Voor de rest, ik durf je lichamelijk én geestelijk uit te dagen. Voel ik je respect. Voel ik mij zo fijn en zou ik bij je weg willen kruipen. Dat betekend dat ik me veilig bij je voel. Ik durf tegen je te katten. Ennnn mijn spirituele komt naar boven! En eindelijk...!!! jij bent ook iemand die zo kunt praten als ik. We kunnen genieten van de zelfde dingen. Ja, Maart, ik houd van je. Ik weet dat het enorm kan verdiepen. Ik durf me alleen niet te geven. En helemaal niet als ik niet weet hoe jij tegenover mij staat. Ik weet dat jij je ook niet durft te geven, al is het bij jou wat anders. Ik weet dat het verhaal niet (beetje misschien, ik gok dat ik wel wat weet).
Lieverd, ik ben zo bang, dat het mijn leven op dit moment beheerst. Echt beheerst. Ik ben zo bang...

Ik hoop dat er een dag komt dat ik antwoorden krijg. Dat mijn angst minder mag zijn, misschien wel helemaal over??

kus