zo verdrieitg

Ik voel me gewoon zo verdrietig om alles.
Alles wat er is gebeurt en wat er nog gaat gebeuren.

Ik hield zo veel van jou en nog steeds. Ik moet zelfs huilen aan de gedachten hoe veel jij voor mij betekend.
Je bent de wereld voor me, de persoon die ik het meest vertrouw en waar ik me veilig bij voel.
Ik kan niet beschrijven hoeveel je voor me betekend en soms zou ik willen dat je al me verhalen kon lezen.
Gewoon zo dat je heel misschien een beetje begrijpt hoe ik me voel en hoe veel jij voor me betekend.

Ik moest een MRI maken voor een kanker controle.
En jij was er weer voor me zo als je er altijd bent..

Ik weet niet eens waar ik moet beginnen met me verhaal.

Ik had dus die controle voor een paar maand geleden en ik had het je verteld hoe bang ik was.
Je was er voor me en beloofde me dat alles goed kwam.
Maar daar in plaats van zoende je voor me hoofd een ander.
Ik stond daar naar je te kijken.

En me hart? die brak ik 1000 stukjes. Ik rende naar buiten en zakte in elkaar op de grond.
Me vriendin kwam achter me aan gerend en pakte me vast. Ik kon alleen maar schreeuwen en slaan van pijn.
Ik heb dr zo stevig vast gepakt en gesmeekt dat het niet waar was.

Ik heb zelfs me moeder op gebeld en haar huiilend gesmeekt om me op te halen..
Me vader kwam me halen en ik heb alleen maar gehuild.
Me hart brak en al me gevoel was verdoofd die ochtend toen ik wakker werd.

Dat vriendinnetje dat me had bij gestaan die avond was nog naar hem toe gelopen..

Lis : Wat ben jij een enorme lamlu, jij hebt geen idee waar zij door heen gaat he? Jij hebt geen idee hoe veel zij van jou houd. Ik ben zo kwaad dat ik eerst buiten heb moeten af koelen. Ik heb een van me beste vriendinnetjes net helemaal gebroken in een auto moeten tillen. Idioot.

J : Ik weet het.. sorry..

Lis : Sorry? serieus sorry? Het liefst sla ik je kop er af.

2 Dagen daarna kreeg ik een appje van hem..

Ik wou niet met hem praten ik wou rust ik was zo kapot..
Maar hij wou het persee uit praten.

We hebben lang gepraat en ik zei hem dat ik echt dacht dat het goed zat tussen ons..
Hij week af van die vraag en zei dat ie er altijd voor me zou zijn wanneer ik hem nodig zou hebben.

Maar wat heb ik daar in gods naam aan?

Na een paar dagen gaf ik zelfs mezelf de schuld..
Hij had me uitgenodigd bij hem thuis toen zijn ouders weg waren..
Maar een paar dagen daar voor had ik met een ander gezoend omdat ik dacht dat hij toch niets wou.
En daar was ie achter gekomen.. Ik had het nog willen ontkennen maar net of dat nut had de hele voetbalclub vrienden haalt hem toch wel over.
En opeens daarna wou hij niet meer afspreken.

Ik wou gewoon jou.. alleen jou.
Al 3 jaar lang alleen jou.

En wat zijn we nou opgeschoten ? helemaal niets.
Ik heb de uitslag gehad van de MRI en daar bleek uit dat ze goed en slecht aardige tumoren hebben gevonden.
Toen ik dit hoorde had ik hem meteen geappt..

Ik : J.. ik heb slecht nieuws ze hebben kanker gevonden.
J wist niet wat ie moest zeggen en was heel erg geschrokken.

Die zaterdag zag ik hem weer en ik voelde me zo kut.

Ik wou nog steeds alleen hem ik was niet eens meer boos.
Hij liep naar me toe en gaf me een knuffel.
We hebben een kort gesprek gehad en daarna begon hij over dat ik ziek ben.

De tranen liepen over me wangen. Ik heb alles gezegd wat ik dacht.

Ik : Ik snap je we dat je haar wilt, zij is niet ziek zij is gezond en ik ben straks saai, suf, ziek en misschien wel kaal.
Hij keek me aan met lege verdrietige ogen. Hij schudde zijn hoofd alleen maar heen en weer.
Hij veegde met tranen weg en zei dat het hem zo erg speet.
Ik : Het spijt je ? Jij hebt geen idee wat dit met me doet ik ga kapot van binnen. Ik ben zo veel kwijt me gezondheid jou, misschien haal ik niet eens me opleiding.

hij pakte me gezicht en zoende me ik had niet eens de kans om hem af te wijzen.
En stiekem wou ik dat ook niet eens. Ik voel me zelf zo stom en verdrietig..

Ik voel me dom omdat ik hem al 3 jaar lang wil en nog steeds niks bereikt heb.
Ik zou willen dat je net zo veel van mij hield als ik van jou.
En ik snap ook gewoon niet waarom ik niet goed genoeg voor je ben.

Gisteren zag ik je weer en je kwam naast me staan.
Je gaf een kus op me arm en keek me aan.
Vrienden trokken jou naar me toe maar ik haakte af..

Daarna stond je met die andere meid te praten en te kleffen.
Me hart brak weer een beetje.
Me buik deed zeer door die kut ziekte.
De tranen kwamen in me ogen te staan en ik keek je aan..
Ik voelde me een creep me ogen kwamen niet van jou af.

Opeens draaide je mijn kant op en keek me aan.
Ik hoop dat je zag hoe kapot ik was. En ik hoop dat je er nog steeds aan denkt.
Ik draaide me om en liep weg, ik pakte snel me jas en rende naar buiten.
Ik wou het niet zien of horen.
Ik wou hem niet meer zien jij hebt me nooit gezien voor wie ik werkelijk was.

De deur viel achter me dicht en ik rende weg naar me fiets.
De deur ging open en ik zag jou naar buiten lopen en om je heen kijken.
Je schreeuwde me naam.
En ik reageerde niet..
Ik wou het niet weer.

Je zag me weg fietsen en ik keek je niet aan ik ging gewoon weg.
Je trok nog een sprintje achter me aan, maar ik heb je daar laten staan.
Me naam klonk nog een keer maar ik keek niet om.

Dit keer stond jij daar.
Enig idee hoe vaak ik op jou plek heb gestaan?
Ik heb zo vaak je naam geschreeuwd en jij ging ook.

Ik snap niet dat een mens zo veel van iemand kan houden.
En dat je zo blind kan blijven en terug komt bij die gene.
Ik ben zo moe en wil alleen maar slapen.
In bed lag ik alleen maar te draaien en na te denken..
Zouden ze nu zoenen?
Staan ze nog bij elkaar?
Wat als hij haar leuk gaat vinden ?

Dit nummer sleept me er door heen de hele dag.
Als ik dit nummer luister hoop ik dat je dit ooit in gaat zien

https://www.youtube.com/watch?v=au9Xp8fQJak