Zondagsblues
Het verlengt weekend is weeral voorbij. Wat gaat het allemaal toch snel. Zondag is niet echt mijn favoriete dag. Zonde eigenlijk want dat is nog steeds weekend. Ook vandaag heb ik weer last van de zondagsblues. Ik ben de dag tans niet slecht begonnen. Heb wat opgeruimd, de afwas gedaan, gestofzuigd. Maar ik kreeg weer last van irritante gedachten. Wat ben je nu bezig, je doet het niet grondig genoeg, je huis is vuil, met wat opruimen word je huis niet proper, .. Mijn humeur zakt in elkaar en ik krijg het benauwd. Dat stomme boek ook! Ik had dus een boek aangeschaft over poetsen. Wie koopt er nu een poetsboek vraag je je af? Wel ik heb de neiging om dingen niet te doen en te laten liggen als ik denk dat ik iets net goed doe. Ja juist ik denk dus dat ik niet goed poets en verkeerd poets en ik jaag me op met de gedachten dat ik misschien iets niet op de correcte manier ben aan het doen. Ik dacht dat dat boek me ging helpen. Maar het tegendeel is waar. Door dat boek heb ik nog meer het gevoel dat ik het al die jaren verkeerd heb gedaan en ben helemaal hysterisch.
Het gevoel het niet goed of tegoei te doen duikt overal op, wat ik ook maar doe. Het is een altijd aanwezig gevoel van het verkeerd te doen. Ik ben bang voor de gevolgen. Wat als ik inderdaad mijn huis niet tegoei onderhoud? Dan krijg ik msschien schimmels en vochtproblemen, is de lucht in huis slechter dan die naast het verkeer, misschien ben ik daarom altijd moe, omdat ik mijn huis niet tegoei ventileer? Maar wat mij nog meer onrust bezorgd is het feit dat ik het niet weet. Ik weet nog steeds niet of ik dingen tegoei doe, of juist fout doe, ik weet nog steeds niet wat er verdomme met me scheelt dat ik zo een drama maak over iets zo simpel als poetsen! Ik weet nog steeds niet waarom ik altijd zo moe ben, Ik weet nog steeds niet waarom ik me zo vaak down voel, ..Niet weten maakt me opgefokt en ik kan niemand echt uitleggen wat er scheelt. Ik weet het immers zelf niet.
Ik voel me stom, eigenlijk is er niks aan de hand, ik voel me belachelijk wanneer ik dit schrijf. Maar toch is dit de voornaamste reden van mijn onrust vandaag en ik kan het niet loslaten. Ik heb echt geprobeerd. Ben gaan sporten met grote tegenzin, maar het heeft niet geholpen.
Tranen rollen over mijn wangen, die afkeurende gedachten met alles wat ik doe, zijn zo vermoeiend, doen me zo een pijn. Soms wil ik heel hard gaan rennen en het eruit schreeuwen maar dat doe ik niet, ik wil niet gezien of gehoord worden. Maar toch verlang ik naar troost en woorden van begrip. Zeg me aub dat het goed komt, zeg me dat je het begrijpt, zeg me dat het beter wordt.
Groetjes,
Ann
Het gevoel het niet goed of tegoei te doen duikt overal op, wat ik ook maar doe. Het is een altijd aanwezig gevoel van het verkeerd te doen. Ik ben bang voor de gevolgen. Wat als ik inderdaad mijn huis niet tegoei onderhoud? Dan krijg ik msschien schimmels en vochtproblemen, is de lucht in huis slechter dan die naast het verkeer, misschien ben ik daarom altijd moe, omdat ik mijn huis niet tegoei ventileer? Maar wat mij nog meer onrust bezorgd is het feit dat ik het niet weet. Ik weet nog steeds niet of ik dingen tegoei doe, of juist fout doe, ik weet nog steeds niet wat er verdomme met me scheelt dat ik zo een drama maak over iets zo simpel als poetsen! Ik weet nog steeds niet waarom ik altijd zo moe ben, Ik weet nog steeds niet waarom ik me zo vaak down voel, ..Niet weten maakt me opgefokt en ik kan niemand echt uitleggen wat er scheelt. Ik weet het immers zelf niet.
Ik voel me stom, eigenlijk is er niks aan de hand, ik voel me belachelijk wanneer ik dit schrijf. Maar toch is dit de voornaamste reden van mijn onrust vandaag en ik kan het niet loslaten. Ik heb echt geprobeerd. Ben gaan sporten met grote tegenzin, maar het heeft niet geholpen.
Tranen rollen over mijn wangen, die afkeurende gedachten met alles wat ik doe, zijn zo vermoeiend, doen me zo een pijn. Soms wil ik heel hard gaan rennen en het eruit schreeuwen maar dat doe ik niet, ik wil niet gezien of gehoord worden. Maar toch verlang ik naar troost en woorden van begrip. Zeg me aub dat het goed komt, zeg me dat je het begrijpt, zeg me dat het beter wordt.
Groetjes,
Ann
03 nov 2019
- meld ongepast verhaal
-
oeleboele
zondag 03 november 2019 23:19
Er is een methode (cognitieve gedragstherapie) waarbij je je gedrag, gevoelens en gedachten ondervraagt. Je kiest 1 situatie uit en ontleed deze. Noteer eens wat je gedachten waren in die situatie, je gevoel en uiteindelijk je gedrag. Het kan zijn dat je gedrag helemaal niet blijkt te matchen met je gevoel op dat moment. Het helpt om meer helderheid te krijgen tussen het verband van je gedrag, gedachten en gevoelens. Hierdoor kan het zijn dat je je realiseert dat je bijvoorbeeld meer naar je gevoel mag luisteren, of dat je gedachten niet kloppen of te overheersend zijn. Vaak is het ook zo dat als je negatief denkt, bijvoorbeeld; ' ik kan niet goed presenteren', dat vervolgens je gedrag hier ook naar gaat handelen. Je staat niet vast op de grond, je stem wil zich niet kenbaar maken, je handen zijn onrustig.. waarschijnlijk allemaal onbewust. Achteraf denk je , zie je wil , ik kan dit niet. Voel je je gefaald. Het heeft allemaal met elkaar te maken.
-
knowthyself
maandag 04 november 2019 01:28
Iets nieuws leren en dan ontdekken dat je iets jarenlang 'verkeerd' heb gedaan, en het bijbehorende gevoel herken ik.
Eigenlijk is het verkeerd om je je daar slecht over te voelen. Eigenlijk zouden we gelukkig moeten zijn dat we nu beter weten, en het beter kunnem doen, van NU af aan. Met de nieuwe kennis.
En toch kijk je dan naar het verleden. "Ik deed het verkeerd. Ik had het beter kunnen doen." Klopt ook helemaal niet. Tóen wist je niet beter.
-
Ikbenweg
maandag 04 november 2019 09:02
Zou het perfectionisme kunnen komen? Door perfectionisme kun je de lat zo hoog voor jezelf leggen, dat je het gevoel hebt dat je alles goed moet doen en geen 'fouten' mag maken. Perfectionisme kan je ook lam leggen, omdat je alles perfect moet doen van jezelf, dan begin je er maar niet meer aan.
-
Ikbenweg
maandag 04 november 2019 20:41
Omdat ik mezelf herken wat je schrijft, stel ik jou dezelfde vraag die ik mezelf stel. Misschien komt het overeen. Kan het zijn dat je het gevoel hebt 'richtingloos en stuurloos' te leven? Dus eigenlijk zonder duidelijk doel?
ps: bij de 3-in-1 test heb ik de meeste vragen met a beantwoord. -
Samsalabam
woensdag 06 november 2019 16:06
Om nog iets dieper in te gaan over wat oeleboele schreef; bij mijn CGT is hetgene dat me het meest is bijgebleven dat gedachten niet altijd waar hoeven te zijn. Dat je een soort boven jezelf kan hangen en kan bedenken of het waar is wat je denkt ipv er meteen naar te handelen/jezelf er door laten beïnvloeden. Je hebt twee soorten denken die naast elkaar kunnen bestaan, een soort onderbewust en beschouwende gedachten. Daarom kan het dus inderdaad goed helpen je gedachtes te analyseren, wat je hier ook al aardig gedaan hebt.
Dus:
Inventariseren, welke gedachten heb je. Nu dus met name je 'Ik kan het toch niet goed genoeg'.
Analyseren, welke onderliggende gevoelens heb je hierbij. Bij jou de angst dat je dingen niet goed weet, de angst dat je falen voor problemen zal zorgen.. Veel angst.
Diepere analyse kan hierbij soms helpen, waar komt die angst vandaan? Heb je vroeger problemen gehad doordat je dingen liet liggen, had je een moeder die wat je deed nooit goed genoeg vond etc. Dit is zeker niet altijd het geval, soms zijn gevoelens gewoon gevoelens, maar het kan goed zijn om over na te denken.
Acceptatie, jezelf het niet kwalijk nemen dat je die gevoelens hebt. Dat mag gewoon. Gevoelens zijn mooie dingen en die mag je volop hebben, in alle soorten en maten.
Realisatie, dat de gedachten uit de gevoelens voortkomen, en dus ook alleen maar dat zijn. Manifestaties van gevoelens. Maar dat er ook ruimte voor meer is. Dapperheid is niet geen angst hebben, maar ondanks je angsten toch dingen doen. Je denkt dat je dingen niet kan omdat je bang bent voor de gevolgen, maar daardoor hoeft dit dus nog niet waar te zijn. Het is niet gebaseerd op feiten maar gevoelens. Dat maakt ze niet perse minder valide, maar er kan ook een andere weg zijn.
En dan is het idee van de therapie geloof ik dat je dan je gedrag gaat aanpassen omdat je je gedachten niet meer meteen voor waar aanneemt, en dan merk je vaak dus ook dat je angsten en gedachten inderdaad niet kloppen en je wel dingen kan, dus wat oeleboele ook zei.
Idunno, het klinkt een beetje vaag, en waarschijnlijk heb ik het ook niet perfect onthouden, maar zo is het mij bijgebleven en werk ik soms door mijn issues heen. Ik had altijd het meeste aan de analyse van de gedachten, ook als het geen verandering in gedrag aanbrengt kan het al zoveel heling geven door de acceptatie en het bewustzijn van hoe dingen in je hoofd met elkaar samen spelen.
Succes in ieder geval. Ik denk dat we allemaal wel weten hoe het is om in je hoofd in de knoop te zitten. Je doet het goed. -
Ann90
maandag 11 november 2019 20:06
Dankjewel iedereen voor alle helpende reacties. Ik heb het allemaal even laten bezinken en ook aangekaart met mijn psycholoog. Volgens haar is het een mengeling van negatief zelfbeeld, zeer critisch naar mezelf zijn en perfectionisme. Ik kan me daar wel in vinden maar ze zei ook dat het soms op ADD lijkt. Ik ga er in ieder geval mee verder aan de slag.
Nogmaals bedankt allemaal, jullie reacties waardeer ik enorm
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 15 nov 2019 Paniek ( 2 )
- O 11 nov 2019 Weekend en komende week
- O 03 nov 2019 Zondagsblues ( 6 )
- O 02 nov 2019 Futloos ( 9 )
- O 29 okt 2019 Little things mean a lot ( 1 )
- O 27 okt 2019 Knopen doorhakken ( 2 )
- O 08 jul 2019 Zo hoeft het niet voor mij ( 2 )
- O 07 jul 2019 Vandaag ( 1 )
- O 06 jul 2019 Ik wil me gewoon goed voelen ( 5 )
- O 04 jul 2019 Spanning ( 2 )
- O 03 jul 2019 De eerste entry ( 7 )