[2] Noodweer en vet eten

Om 2 uur/half 3 begon het noodweer, wat geweldig was dat zeg! Kletsnatte mensen die voorbij liepen, mensen die in plassen vielen. Ge-wel-dig. Ik zat lekker droog op mijn werk tussen al het vette eten. Zonder ons zouden mensen normaal eten koken of naar een friettent gaan, als de Mac zou sluiten zouden duizende mensen niet weten wat ze moeten eten. Overdreven gezien dan.
Ik werk bij de macdonalds en ik heb het ook erg naar mijn zin daar, ook al verdient het absoluut niet goed! Je leert er veel mensen kennen en ook meer over jezelf, je leert om te gaan met lastige/vervelende klanten. Zoals vandaag weer, boerenjongens die achterstevoren door de drive gaan. Hoe zielig ben je dan? Ik kan er echt niet om lachen.

Maar goed - toen ik dus thuis kwam (na 7 uur hebben gewerkt) keken mijn ouders naar een slechte Amerikaanse thriller. Dat eigk al geen thriller meer was, zo slecht was hij. Later gingen ze gelukkig weer voetbal kijken, Spanje vs. Italië. Ik was natuurlijk voor Spanje en die penalty's waren echt goed van de Spanjaarden. Thank God dat ze door zijn en die die sluwe Italianen. Arivedeci Italia.
Nu zijn de halve finales: Duitsland - Rusland en Spanje - Turkije. De dikgedrukten gaan winnen, maar in de finale wint Spanje dan! Misschien dat Rusland van Duitsland wint maar ik heb zo'n gevoel van niet. Jammer genoeg kunnen die Duitsers nog wel een beetje voetballen.

Ik moet eigk morgen naar mijn stage maar ik heb een plan opgesteld. Ik ga opbellen en zeggen dat ik ziek ben, ook al ben ik dat niet. Het is geen officiële stage dag en ik moet echt leren dus ik ga gewoon geen afscheid nemen van mijn stagebegeleidster. Pech voor haar, had ze maar niet naar Cuba moeten gaan! -nods-

Voor de rest had ik vandaag echt het: Ik wil Tokio Hotel weer live zien gevoel. Hun concerten zijn zo gaaf, je krijgt echt een kick! Maar jammer genoeg was 14 juni hun laatste concert in NL dit jaar, dus ik moet nog wel even wachten voordat ze terug komen. Of ik moet naar Amerika gaan om ze te zien... nou - nee dus!

Mensen, ik ga slapen want straks ontdekt mijn vader mij hier. Ik had allang moeten slapen namelijk!
Weltrusten en tot morgen!