"Alle eerste keren zonder,.."

Het afgelopen jaar ben ik een ster geweest in het ontwijken van het feit dat ze dood is. Ze zeggen wel eens dat 'alle eerste keren zonder..' het ergst zijn. Ik heb hier niets van gemerkt. Al die eerste keren zonder mama zijn compleet aan me voorbij gegaan omdat ik mijn kop in het zand stak. Kerst 2011 heb ik ervaren als mijn leukste kerst in jaren omdat het eindelijk niet meer draaide om eten. Oud en nieuw was fijn en warm met vrienden en familie. Mijn verjaardag vierde ik voor het eerst in jaren weer uitgebreid en met Moederdag lag ik in bed en zat ik daarna in de trein. Enzovoort, enzovoort, enzovoort.
Buiten al die 'eerste keren zonder..' sprak ik af met vrienden en familie en deed ik er alles aan om maar niet alleen te hoeven zijn. Ik fietste de godganse dag van hot naar her om gaten op te vullen. Ik ging laat naar bed en zorgde er voor dat ik extra lang sliep zodat ik niet zoveel van de dag mee kreeg. Zodra ik wakker werd douchte ik me snel, at ik iets en ging ik er weer vandoor.
Het is nu precies elf maanden geleden en ik heb besloten er maar eens over te schrijven. Er echt over te schrijven en niet halfbakken verhalen die ik dan afkap omdat ik het niet meer aan kan. Het is tijd om onder ogen te gaan zien dat mama dood is en niet meer terugkomt maar het doet pijn; Ik was er nog lang niet klaar voor om te leven zonder moeder.

20 sep 2012 - bewerkt op 21 sep 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van promises
promises, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende