Alleen ik
Het is mij welleens vertelt dat je je hele leven voor jezelf verantwoordelijk bent.
Niemand draagt verantwoording voor jouw leven. Daar ben ik het mee eens.
Hoe cru dat ook is he. Alleen, alleen ik ben verantwoordelijk voor mijn leven.
Jouw leven, dat is jouw verantwoording. Op de een of andere manier praten we over, ik ben verantwoordelijk voor jouw leven. Waarom? Nou, voorbeeld.
"Omdat ik je moeder ben."
"En dus? hoe maakt jou dat verantwoordelijk voor wat ik doe?"
"Nou door mij doe je dingen en laat je dingen, opvoeding heet zoiets?"
"Maar dan is het nog steeds mijn keus of ik dat accepteer of niet? En of ik daar verder iets mee doe of niet. Daar kan jij verder toch weinig aan doen?"
Tsja..En toen zat ik vast met dat monoloog. Je maakt tenslotte je eigen keus. Misleid jezelf niet door te denken, ik doe het voor iemand anders. Nee. Je doet het altijd voor jezelf. Altijd. En zo kom ik dan tot de conclusie, je hele leven sta je er toch alleen voor. Mooie praatjes, ik sta achter je, ik ben er voor je, je kan op mij rekenen, totdat het moment daar is. Dat is wazige hoop. Al die maatschappelijke/sociale constructies laat je denken dat je niet zonder hulp kan. lol.. en sommige mensen trekken het ook niet alleen. Hoe dat kan geen idee.
Maar wat is alleen. Je bent nooit alleen. God is daar altijd.
Niemand draagt verantwoording voor jouw leven. Daar ben ik het mee eens.
Hoe cru dat ook is he. Alleen, alleen ik ben verantwoordelijk voor mijn leven.
Jouw leven, dat is jouw verantwoording. Op de een of andere manier praten we over, ik ben verantwoordelijk voor jouw leven. Waarom? Nou, voorbeeld.
"Omdat ik je moeder ben."
"En dus? hoe maakt jou dat verantwoordelijk voor wat ik doe?"
"Nou door mij doe je dingen en laat je dingen, opvoeding heet zoiets?"
"Maar dan is het nog steeds mijn keus of ik dat accepteer of niet? En of ik daar verder iets mee doe of niet. Daar kan jij verder toch weinig aan doen?"
Tsja..En toen zat ik vast met dat monoloog. Je maakt tenslotte je eigen keus. Misleid jezelf niet door te denken, ik doe het voor iemand anders. Nee. Je doet het altijd voor jezelf. Altijd. En zo kom ik dan tot de conclusie, je hele leven sta je er toch alleen voor. Mooie praatjes, ik sta achter je, ik ben er voor je, je kan op mij rekenen, totdat het moment daar is. Dat is wazige hoop. Al die maatschappelijke/sociale constructies laat je denken dat je niet zonder hulp kan. lol.. en sommige mensen trekken het ook niet alleen. Hoe dat kan geen idee.
Maar wat is alleen. Je bent nooit alleen. God is daar altijd.
17 aug 2007
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 nov 2008 Ha die voornemens ( 1 )
- O 16 okt 2008 like a bang
- O 02 okt 2008 niet echt he
- O 24 sep 2008 Balanceren
- O 10 sep 2008 A long time has passed ( 1 )
- O 30 apr 2008 beyond comprehension..
- O 20 apr 2008 denk denk denk.. ( 1 )
- O 11 apr 2008 Het heeft wel iets..
- O 02 apr 2008 Jij bent cool..
- O 01 apr 2008 interessante wending
- O 28 mrt 2008 Ik ben beter dan jij
- O 16 mrt 2008 Heb je dat weleens.. ( 2 )
- O 12 mrt 2008 He's at it again
- O 08 mrt 2008 hm.. kdenk na
- O 26 feb 2008 Het reisje ( 2 )