Bedankt, klootzak.
Je krijgt het elke keer weer voor elkaar om me teleur te stellen. Keer op keer. Misschien is het wel mijn schuld, omdat ik uberhaupt nog verwachtingen van je heb, terwijl je ze steeds maar weer blijkt niet te kunnen vervullen.
Je beloofd al 3 jaar dat je langs gaat komen. Fucking 3 jaar. En elke keer is er wel een reden dat je niet komt. Meestal slik ik die redenen ook nog, omdat ik weet dat je wel bijna 300 kilometer verderop woont. Dat ik wel 6 uur met het godvergeten openbaar vervoer naar jou reis, zullen we voor het gemak ook maar vergeten. Maar nu, nu zit je verdomme op nog geen half uur rijden van me vandaan. Je komt zelfs langs me heen als je weer terug naar huis gaat. En dan vooral gewoon niet komen, terwijl je het weer beloofd had.
Ik had me hierop verheugd. Je bent de enige van de vier broers die ik nog heb. Besef je dat wel? Ik weet dat jij je broers nog hebt, maar ik niet. Maar ik ben wel je zusje. En ik hoor er ook bij, toch? Is het dan zoveel gevraagd om wat moeite voor mij te doen? Ik ben er altijd geweest, en ik heb al zoveel van je moeten slikken.
Ik had zo graag gezien dat je hier was gekomen, en dat, wanneer mensen je hadden gevraagd hoe je vakantie was, je had geantwoord "Leuk! ..Blablabla.. Ik ben ook nog bij mijn zusje geweest, trouwens." En dat je dat dan ook met gemeende trots zou kunnen zeggen. Teveel gevraagd blijkbaar.
Bedankt broer, voor het weer niet waarmaken van mijn verwachtingen. Voor de zoveelste keer dat je me teleur stelt.
Klootzak.
Almighty, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende