Ben ik egoistisch?

De laatste tijd schrijf ik weinig. Ik heb gewoon de kracht niet meer om naast mijn opleiding en alle dingen tijd te vinden. Want als ik 'vrije tijd' heb, lig ik het liefst op de bank als een luie kat of dwaal ik rusteloos in mijn huis rond. Sinds twee maanden gaat heel slecht tussen mijn beste vriendin en haar relatie. Op en af ben ik de afgelopen maanden naar haar toe gegaan om haar te troosten, te luisteren en er gewoon te zijn. Al die tijd twijfelde ze of ze uit elkaar zouden gaan maar de beslissing hield nooit stand.
Dit weekend zijn we samen een weekend weggeweest. Dit was heel leuk en gezellig. En ik ben oprecht blij dat ik er voor haar kon zijn. Echter is gister de bom gebarsten, het is nu echt over en uit tussen die twee. Deze vriendin heeft bijna niemand (geen ouders) alleen een oom en tante, waarvan de tante op dit moment ook niet lekker gaat. Dus ze komt nu tijdelijk bij mij wonen.

Nu komt het punt. Ik kan het er eigenlijk gewoon niet bij hebben. Het feit dat ik weet, dat iemand misschien zes maanden bij mij woont kan ik gewoon niet verdragen. Ik kan haar verdriet en leegte niet dragen. Ik weet dat ik dit niet hoef te doen, we hebben hier zelfs afspraken over gemaakt. Maar ik wil gewoon alleen zijn, ik wil me niet aanpassen. Ik wil niet constant mijn grenzen moeten bewaken. Ik moet dit al overal de enige plek waar ik dit sinds drie maanden, niet meer hoefde was thuis. Na zolang doorbijten, eerst met mijn ex en daarna met mijn huisgenoot heb ik gevochten voor mijn eigen plek en ruimte. Dit heeft drie jaar geduurd. Ik wil dit op dit moment, gewoon niet afstaan.

Maar tegelijkertijd weet ik, dat ik het niet kan maken tegenover haar en dat wil ik ook niet. De verhuisdozen staan al in huis, ze komt vrijdag. Het voelt zo ingewikkeld die gemengde gevoelens .. ik voel mij zo'n bitch, egoistisch en gemeen. Waarom heb ik het niet voor haar over? Ben ik zo emotieloos? Zit ik niet gewoon de hele boel te overdrijven?.

Ik weet het niet. Maar het voelt niet goed.

30 nov 2016 - meld ongepast verhaal

st-ar, vrouw, 32 jaar

MissMoon woensdag 30 november 2016 17:35
Dit heeft niks te maken met emotieloos zijn of niks voor haar over hebben. Het feit dat je hier zo mee zit laat al zien dat je genoeg voor haar over hebt! Je hebt je eigen plek nodig waar jij je niet hoeft aan te passen, waar je even in alle rust en stilte de tijd door kunt brengen en daar is helemaal niks mis mee! Ik begrijp je gevoel heel goed, het voelt niet lekker om deze keuze te moeten maken.

Ik zou het er met haar gewoon over hebben en aankijken hoe het gaat vanaf vrijdag. Blijf aan jezelf denken! Dat maakt je niet egoïstisch.
Pantoffel woensdag 30 november 2016 17:50
Misschien een stomme opmerking, maar kan die kerel van haar niet ergens anders heen zodat zij thuis kan blijven?
st-ar donderdag 01 december 2016 05:57
@Moon. Ah wat lief. Bedankt voor je reactie. Doet me echt goed om dit te lezen.
@Pantoffel. Jammer genoeg niet. Het is zijn (koop)huis. Ze had dolgraag willen blijven maar ze is bij hem ingetrokken destijds en heeft toen haar eigen plek opgegeven. En hij wilt niet tijdelijk ergens anders logeren ofzo.
BED (opgeheven op 05-01-2023) vrijdag 02 december 2016 13:22
Het klinkt voor mij juist alsof je ontzettend veel emoties hebt, juist helemaal niet emotieloos. Wat moet het lastig voor je zijn, enerzijds voel je heel duidelijk wat je eigen behoeften en wensen zijn, anderzijds wil je er graag zijn voor je vriendin.
Het lijkt me heel lastig om tussen deze twee uitersten te moeten schipperen steeds. Probeer dicht bij jezelf te blijven, als jij voelt dat je het niet meer wilt dan is dat ok en moet je dat kunnen aangeven. Dat je vriendin niemand heeft is niet jouw verantwoordelijkheid, maar die van haar. Het is haar probleem en jij bent zo lief om haar te willen helpen. Let dus goed op tot waar je kunt en wilt, probeer niet nog verder over je grenzen te gaan want het lijkt alsof je echt heel veel behoefte hebt aan je eigen ruimte en je eigen tijd. Misschien kun je, terwijl ze bij je woont, oefenen met hoe je jezelf kunt zijn ook als er mensen bij zijn? Misschien is het wel een mooie gelegenheid om te oefenen met tonen hoe je je echt voelt, daarmee zou je kunnen leren je gevoelens te accepteren en zou je jezelf kunnen leren jezelf de boodschap te geven dat je er mag zijn, met alle emoties en gevoelens en rotte plekjes die daarbij horen.

En wat MissMoon ook al zegt: ik denk dat het heel belangrijk is dat je gewoon eerlijk en transparant bent naar je vriendin over de gevoelens die je hebt over het feit dat ze tijdelijk bij jou komt wonen. Zo creëer je misschien wel de ruimte die je nodig hebt.

O 22 mei 2020 Fietsen ( 3 )
O 18 mei 2020 Liefde ( 2 )
O 12 mei 2020 Afvallen deel 2
O 26 apr 2020 Onder woorden
O 21 mrt 2020 Spam dagboek ( 2 )
O 09 mrt 2020 Afvallen ( 1 )
O 16 jan 2020 Klaar mee
O 04 jan 2020 Dating ( 3 )
O 22 dec 2019 Focus ( 4 )
O 18 dec 2019 Het innerlijke conflict
O 14 dec 2019 Zelfbeeld
O 06 dec 2019 Na een tijd
O 24 nov 2019 Moe vanmezelf
O 07 nov 2019 Kinderwens ( 9 )
O 29 jun 2019 Over de liefde ( 8 )

vorige volgende