Blijf van me lijf
Het is zo normaal een huisarts of een keuringsarts die aan je zit.
Dat is gewoon ook zo natuurlijk.
Het is hun beroep, hun verplichting je te onderzoeken en om tot een conclusie te komen, zullen ze de plekken onderzoeken waar de klachten vandaan komen of waar je op gekeurd moet worden.
De huisarts.. een vrouwelijke.
Trek maar even je broek en je slipje uit en neem plaats op de bank.
Vervolgens gaat haar hand voorzichtig richting je kruis en schuift ze je schaamlippen opzij.
Je krijgt de opdracht om je te ontspannen, en om vervolgens hard op je hand te blazen zodat er spanning op je onderste komt te staan.
Zonder aankondiging, maar blijkbaar hoort dat bij het onderzoek, duwt ze haar vinger naar binnen en beweegt deze zachtjes terwijl ik nogmaals op mijn hand moet blazen.
Gedachtes, situaties, van alles schiet er door me heen.
In mijn hoofd ben ik overal behalve in de huisartsenpraktijk met een vrouwelijke vinger in mijn vagina, hetgeen wat zo normaal blijkt te zijn.
Dat heb je ervaren en je weet dat er meerdere dingen gaan volgen.
Gelukkig is één afspraak je al mee gevallen en bleven de kleren aan; woorden waren genoeg.
Dankbaar zucht je diep en bedenk je dat al die spanning vooraf niet nodig was geweest.
Daarna weet je dat er, als je aangenomen wordt op je vervolgopleiding, een medische keuring op je wacht.
Van anderen hoor je dat je op van alles getest wordt. Dat je leuk in je ondergoed daar mag gaan staan en als je pech hebt, wordt die test door een man afgenomen.
Gevoelens en verstand, van alles loopt er door elkaar...
Wat ik op zulke momenten uit wil schreeuwen is dat ze van me af moeten blijven!
En waarom?
Het is toch allemaal normaal, het gebeurt zo ongelovelijk vaak en voor de artsen is het niet anders dan een dagelijkse routine. En toch... toch triggeert het me keer op keer...
Dat is gewoon ook zo natuurlijk.
Het is hun beroep, hun verplichting je te onderzoeken en om tot een conclusie te komen, zullen ze de plekken onderzoeken waar de klachten vandaan komen of waar je op gekeurd moet worden.
De huisarts.. een vrouwelijke.
Trek maar even je broek en je slipje uit en neem plaats op de bank.
Vervolgens gaat haar hand voorzichtig richting je kruis en schuift ze je schaamlippen opzij.
Je krijgt de opdracht om je te ontspannen, en om vervolgens hard op je hand te blazen zodat er spanning op je onderste komt te staan.
Zonder aankondiging, maar blijkbaar hoort dat bij het onderzoek, duwt ze haar vinger naar binnen en beweegt deze zachtjes terwijl ik nogmaals op mijn hand moet blazen.
Gedachtes, situaties, van alles schiet er door me heen.
In mijn hoofd ben ik overal behalve in de huisartsenpraktijk met een vrouwelijke vinger in mijn vagina, hetgeen wat zo normaal blijkt te zijn.
Dat heb je ervaren en je weet dat er meerdere dingen gaan volgen.
Gelukkig is één afspraak je al mee gevallen en bleven de kleren aan; woorden waren genoeg.
Dankbaar zucht je diep en bedenk je dat al die spanning vooraf niet nodig was geweest.
Daarna weet je dat er, als je aangenomen wordt op je vervolgopleiding, een medische keuring op je wacht.
Van anderen hoor je dat je op van alles getest wordt. Dat je leuk in je ondergoed daar mag gaan staan en als je pech hebt, wordt die test door een man afgenomen.
Gevoelens en verstand, van alles loopt er door elkaar...
Wat ik op zulke momenten uit wil schreeuwen is dat ze van me af moeten blijven!
En waarom?
Het is toch allemaal normaal, het gebeurt zo ongelovelijk vaak en voor de artsen is het niet anders dan een dagelijkse routine. En toch... toch triggeert het me keer op keer...
02 apr 2009
- meld ongepast verhaal
-
Dus
donderdag 02 april 2009 16:57
herkenbaar, je kunt ook vragen of iig een vrouw je medische keuring doet...
-
Wolfe Tone
donderdag 02 april 2009 18:12
Precies, dat wilde ik ook zeggen, dat kun je altijd aanvragen.
-
kruidje
donderdag 02 april 2009 19:44
Gemakkelijk gezegd ; die artsen zien dat niet meer...
Het is hun werk..
Maar voor jou...
Is het anders..Ik kan het me voorstellen.. -
HIMmama18
vrijdag 22 mei 2009 13:12
Ik had het ook ik voelde een kobbeltje in mijn borst. En moest ook bovenlijf bloot en op een bankje liggen vond het niet leuk en vooral omdat het achteraf niks was
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 mei 2013 Grensoverschrijdend.. ( 3 )
- O 03 apr 2013 Frustrerend herkenbaar
- O 17 mrt 2013 Morgen mag ik weer... ( 7 )
- O 10 mrt 2013 Mag ik mezelf (deels) ontkennen ( 3 )
- O 05 mrt 2013 De impact van mijn verleden ( 2 )
- O 05 mrt 2013 Het beste ervan maken
- O 04 mrt 2013 EMDR sessie ... 6 (?) ( 7 )
- O 06 feb 2013 Bij het wakker worden ( 3 )
- O 03 feb 2013 EMDR sessie 5 ( 1 )
- O 03 feb 2013 Mijn vervolg binnen de therapie ( 2 )
- O 29 jan 2013 Uit huis is weggedrukt ( 6 )
- O 29 jan 2013 Ziek gevoel ( 1 )
- O 27 jan 2013 Emoties tonen ( 2 )
- O 24 jan 2013 Tegenstrijdig ( 2 )
- O 22 jan 2013 Van kracht naar instorten. ( 6 )