Op dit moment gaat het lichamelijk niet goed. Nog steeds zoveel berichten te beantwoorden maar dat gaat me nu even niet lukken. Wat ik wel wil mededelen is dat ik blijf. Voor de mensen die het wel waarderen en voor mezelf. M'n hele leven al ben ik op de vlucht. Dit keer laat ik me niet wegjagen en zeker niet door een stelletje 20ers die nog in de puberteit zijn blijven hangen. Het lijkt de basisschool hier wel zo nu en dan. Of misschien eerder het gekkenhuis.
Lachwekkend hoe mensen die bij elkaar in de kont kruipen, samen de boel op proberen te stoken, hele rijen reacties neerzetten, hele verhalen eraan wijden maar toch stug blijven ontkennen dat ze een kliekje vormen. En hoe mensen juist nu ze weten wat er allemaal met me is gebeurd misbruik maken van mij om zelf in de spotlights te komen, zoals 1 of andere Nathalie van Vugt.
http://www.mydiary.nl/lees.asp?dagid=748028En zonder namen te hebben genoemd blijken sommigen zich wel heel erg aangesproken te voelen en me nauwlettend in de gaten te houden. Of toch geattendeerd door het kliekje
De reacties. Zulke figuren zeggen wat van mij....
Djlovenoes schreef op zondag 7 augustus 2011 om 17:33 deze reactie:
Borderline IS en BLIJFT een aandachtshoer. Want ze is zielig en heeft veel meegemaakt DUS alles moet om haar draaien? Kom op zeg haal een leven.
Dat soort mensen gaan mij vertellen "haal een leven".
Het moraal van dit verhaal ? Mensen reageren rijen vol. Mensen schrijven hele verhalen over mij. Dat doen ze helemaal uit zichzelf. Die mensen noemen mij een aandachtshoer.
Eigenlijk toch gewoon om heel hard om te gaan lachen ?
Alles moet om mij draaien terwijl ik ondanks alles juist nog aan anderen denk. Alles moet om mij draaien terwijl ik vrijwel altijd alleen thuis zit. M'n eigen moeder weet niks van alles wat gaande is in het ziekenhuis. Dat handle ik in m'n eentje. Om te kotsen dat mensen je zelfs dat laatste wat je nog hebt dan proberen af te nemen. En ze strontjaloers zijn als veel mensen jou lezen. Mensen van wie je nog nooit iets hebt gehoord komen nu ineens aanzetten, als kuddedieren.
kliekjes.....?
kimmes schreef dit op zaterdag 6 augustus 2011 om 02:33. Tekst grootte: A A
Die zijn hier idd daar ben ik het mee eens,
Maar goed dat hou je, er zijn nou eenmaal mensen die hetzelfde denken en precies hetzelfde vinden van bepaalde mensen.
Ik zal me er pas aan gaan storen als ze heel MD verpesten voor de rest, maar dat zie ik bij lange na niet gebeuren ^^
En borderline .. ik snap niet als je je echt stoorde waarom gebruikte je die makkelijke negeer knop niet eerder? ö.Ö
Achja ....
Word ik nu t pispaaltje omdat ik zeg wat ik ervan denk? blozen
Nee meid, nu word je vast heeeel populair...
Snap echt niet waarom jij mijn verhalen las als je achteraf ineens komt reageren op andermans verhaaltjes over mij dat je het allemaal zo ongeloofwaardig vond. Niemand die daar ooit 1 woord over had gezegd. Totdat Piet begint. Dan gaat Klaas er ook achteraan...
Goed, dat was het weer voor vandaag, zo weer terug m'n bed in. Dit is de laatste keer dat ik nog aandacht ga geven aan die figuren, dat vinden ze alleen maar leuk en daar zijn ze op uit. Vind het lief dat een aantal mensen het voor me op hebben genomen, al maken die lui toch hun eigen verhaaltje en waarheid. Wat mijn ex betreft heb ik hier op deze site niets te vrezen en nu ik daar achter ben gekomen is er geen reden daarvoor te vluchten. Althans vluchten, meer een gevalletje van zelfbescherming. Alle berichtjes vind ik echt heel lief en geven me steun maar dat heb ik nu al 100 keer gezegd dus dat is wel duidelijk
Vanaf nu ga ik deels LL schrijven en deels openbaar. Denk wel iets minder, wil ook graag verder met de website. Op dit moment heb ik helemaal geen energie meer. Alles is de afgelopen dagen dubbel zo hard terug naar boven gekomen. Het hele dossier, de foto's.. Bijna september, volgende maand weer naar het ziekenhuis. Zelfs Quincy begon ik af te stoten. Wil je niet meer zien. Waarop hij zei, jij maakt ruzie met mij maar ik heb geen ruzie met jou. Nomather what, hij zal me nooit laten vallen. Dat zijn echte vrienden.
Enfin kruip nu echt terug m'n bed in, bijkomen van de aanslagen op mijn lichaam.
Lig nog niet in bed of het volgende verhaal is er alweer aan gewijd. Het hangt me nu echt de strot uit en ik zal ook niemand meer sparen. Aan de ene kant is het de aandacht niet waard, anderzijds ben ik het zo schijtbeu dat alles constant naar mij geschoven word terwijl ze constant zelf ermee beginnen. En die kontkruipers met zogenaamd hun eigen mening nog langer sparen, nee. Het is klaar nu. Niet gaan zitten grinniken achter mijn rug om en dan zielige verhaaltjes via een pb naar mij gaan toesturen. Bah !