Boem

Alle shit situaties in me leven kwamen gisteravond bij één en maakte dat ik niet kon slapen (samen met 'N' die aan mijn raam bleef kloppen) vanochtend kon ik me tot niks meer zetten ..

Ik bleef liggen in me bed vanochtend, nadat de leiding meerdere keren bij me bed had staan schreeuwen dat ik er uit moest kwam ik een uur te laat op de groep.
Ik moest naar school, ik wou niet ik kon niet ik voelde me kapot alles spookte door me hoofd heen en ik had ook geen zin om op school een hele discussie aantehoren over wat er de avond daar voor was voorgevallen. Ik moest naar school, ben de les uitgestuurd en uiteindelijk kwamen ze er achter dat er geen weg met mij meer te bezeilen viel op dat moment, ik kon terug naar huis gaan.

Ik leek net een klein kind, maar soms heb ik van die dagen dat ik me tot niks kan zetten dan voel ik me zo kut dan is er zoveel zwarte chaos in me hoofd en me kop doet dan gewoon pijn van het denken. Dan ga ik gewoon zo kapot van binnen dat ik helemaal niks meer kan.



Zondagavond maak ik het uit ..

Niemand begrijpt er wat van. Ik heb zelfs het gevoel één speciaal persoon (een vriendin) er niets van begrijpt. Ze begrijp me altijd, maar ditmaal niet. Ik snap het wel ik begrijp er zelf ook niets van en volgens leiding geef ik de verkeerde signalen af ..
Het is raar het is alsof ik naar een film vanmezelf kijk maar iemand anders speelt mij ik ben dat niet zelf, maar toch ook weer wel. Alle mensen om me heen praten over me beslissen wat er 'leuk' voor me is en wat ik moet doen ze fokken me op en ik laat me op fokken. Ik laat me meeslepen maar in me hoofd schreeuwt alles om stop alleen ik doe niks .. ik doe niks om het te laten stoppen.

ik raak in paniek en niemand begrijpt het.



Nu is het weekend .. even rust. Hoop ik tenminste, ik wacht op het moment tot me tante begint met een preek geven over blowen. Dit weekend geen bijzondere plannen ik ben er ook niet aan toe om iets te gaan doen.

Dinsdag ga ik eindelijk naar Daniël (mijn tweelingbroer(tje) die ik al zes maanden niet heb gezien) ik vind het eng ik ben bang dat het contact tussen ons niet goed loopt en niet zozeer dat het alleen maar niet goed loopt maar dat zijn begleiders het dan weer gelijk afkappen en ons niet de kans geven om weer naar elkaar te groeien. Niemand snapt dat ik hem echt heel erg mis. Hij is mijn broertje ik heb altijd voor hem gezorgd als me moeder het weer eens niet kon, we waren samen alleen.
En toen hebben ze hem van me afgepakt en nu mis ik hem, het voelt echt als een leegte.

Ik hoop dat iemand nog wat begrijpt van dit chaotische bericht volgens mij staat alles kris kras doorelkaar.

Laura Jansen - Single Girls