Dat wat mij martelt

Zijn gedrag, zijn verwijten, zijn zieligheid
alsof híj het slachtoffer is.

Altijd en elke keer weer.
Het sloopt me

Ik word gezien als de boosdoener
zij die geen liefde kan geven aan haar broer
alleen maar kan katten en boos is

Het verbaast me nog altijd
dat mijn ouders niet opmerken
dat ik totaal verander
wanneer híj in huis is

Ik trek me terug,
wil het liefst weg van huis
en vermijd gesprekken met hem

Zien ze het werkelijk niet
of willen ze het niet zien?

Een vraag, die ik gewoon echt niet wil beantwoorden.

23 okt 2009 - meld ongepast verhaal

Past&Today, vrouw, 33 jaar

Librana vrijdag 23 oktober 2009 23:02
Bah bah. Vals spelletje wat hij speelt.
Jij bent zo'n lieve..
fred2110 vrijdag 23 oktober 2009 23:25
als je het zelf maar weet
Just Liz zaterdag 24 oktober 2009 11:15
herkenbaar, daders die zich de slachtofferrol toeëigenen..bijzonder ongepast, als jij maar niet trapt in zijn manipulatie van op je schuldgevoel spelen, die tijd is voorbij, geen genade en wat je ouders betreft, pijn gaan mensen uit de weg, het is als het ware een overlevingstechniek, niet terecht natuurlijk, maar dat is waarschijnlijk aan de hand..het niet moeten kiezen, maar elkaar gelijk willen behandelen..temeer omdat zij niet weten waarover dit gaat..knuf

O 18 okt 2012 Someones watching over me ( 1 )
O 10 okt 2012 'Je bent er unhappy door' ( 1 )
O 09 okt 2012 Ik vraag me af ( 4 )
O 07 okt 2012 Depressief? ( 6 )
O 01 okt 2012 Halve boodschappen doorgeven ( 5 )
O 01 okt 2012 Luizenleventje ( 5 )
O 30 sep 2012 Mijn slaapritme ( 1 )
O 29 sep 2012 De weg zal lang en zwaar zijn ( 6 )
O 29 sep 2012 Fysiek en mentale hulp ( 5 )
O 25 sep 2012 Vreselijk gedroomd ( 2 )
O 24 sep 2012 Wat ik mezelf (en anderen) mag geven ( 3 )
O 23 sep 2012 De moed voor de losbreking ( 7 )
O 16 sep 2012 Nachtmerries
O 16 sep 2012 kwaadheid en verdriet ( 3 )
O 10 sep 2012 Dit raakt me niet ( 2 )

vorige volgende