Drang
Ook al gaat het de laatste tijd relatief goed met me, en heb ik al sinds januari mezelf niet verwond (waar ik stiekem best trots op ben), blijft die drang ernaar toch in mijn achterhoofd zeuren. Alsof ik altijd een klein kind aan mijn been heb hangen dat ik overal heen moet slepen en een deel van mijn aandacht opeist. Meestal heb ik er niet zo'n last van, dan ben ik best vrolijk en blij met mijn leven, maar soms, en dat gebeurt steeds vaker de laatste tijd, lijken die nare gedachten me te overspoelen en weet ik niet zo goed wat ik ermee aanmoet.
Het zal wel de wintertijd zijn, want zo ongeveer half oktober, toen het iets koude begon te worden, merkte ik dat ik wat somberder werd en de gedachte om mezelf te verwonden toch iets vaker dan normaal boven water kwam drijven. Ook heb ik nu veel meer stress omdat ik in september ben begonnen op een nieuwe stageplek en al die nieuwe indrukken die daarbij kwamen kijken hadden toch best wel een impact op me. Tijdens de therapie heb ik geleerd om erover te praten, al die gevoelens die ik dan heb, maar ik blijf het toch erg lastig vinden om mensen face to face erover te spreken. Dat lukt eigenlijk alleen bij m'n vriend en die wil ik er natuurlijk niet iedere keer weer mee lastig vallen. Dan wend ik me toch liever naar een computerscherm waar ik anoniem m'n verhaal kan doen.
Maar of dat evenveel voldoening geeft? Ik weet het niet. Echt niet.
Mijn gedachten zijn op het moment nogal chaotisch dus sorry als het zo'n warrig verhaal is. Ik heb het gevoel dat ik me moet ontspannen, maar ik weet niet zo goed hoe. Mijn natuurlijke reactie zou zijn om gewoon gehoor te geven aan die zelfkritische gedachten. Dat ik dit opschrijf "mag" eigenlijk al niet. Ik moet niet zeuren.
Dit wordt helemaal niks. Ik ga wat anders doen.
Het zal wel de wintertijd zijn, want zo ongeveer half oktober, toen het iets koude begon te worden, merkte ik dat ik wat somberder werd en de gedachte om mezelf te verwonden toch iets vaker dan normaal boven water kwam drijven. Ook heb ik nu veel meer stress omdat ik in september ben begonnen op een nieuwe stageplek en al die nieuwe indrukken die daarbij kwamen kijken hadden toch best wel een impact op me. Tijdens de therapie heb ik geleerd om erover te praten, al die gevoelens die ik dan heb, maar ik blijf het toch erg lastig vinden om mensen face to face erover te spreken. Dat lukt eigenlijk alleen bij m'n vriend en die wil ik er natuurlijk niet iedere keer weer mee lastig vallen. Dan wend ik me toch liever naar een computerscherm waar ik anoniem m'n verhaal kan doen.
Maar of dat evenveel voldoening geeft? Ik weet het niet. Echt niet.
Mijn gedachten zijn op het moment nogal chaotisch dus sorry als het zo'n warrig verhaal is. Ik heb het gevoel dat ik me moet ontspannen, maar ik weet niet zo goed hoe. Mijn natuurlijke reactie zou zijn om gewoon gehoor te geven aan die zelfkritische gedachten. Dat ik dit opschrijf "mag" eigenlijk al niet. Ik moet niet zeuren.
Dit wordt helemaal niks. Ik ga wat anders doen.
23 nov 2012
- meld ongepast verhaal
-
Quinoa
vrijdag 23 november 2012 12:52
is er ooit iéts in je leven geweest waar je blij/rustig van werd?
Eender wat uit eender welke periode...
je doet het goed. De drang gaat nooit helemaal weg.. maar wordt wel steeds controleerbaarder -
36GhostsIV
zaterdag 24 november 2012 11:21
Dank je voor je reactie
echt.
Ik voel me op m'n gelukkigst als ik creatief bezig ben. Lekker schrijven, fotograferen, dergelijke dingen. Baal er alleen zo van dat ik op zulke momenten enkel deprimerende dingen kan produceren. Wat op het moment het beste helpt is gewoon mezelf bezighouden tot ik ga slapen. -
Quinoa
zaterdag 24 november 2012 20:47
Dat is dé domper op creativiteit: grenzen stellen..
Ik baal er bv van dat ik altijd dezelfde dingen teken als ik mezelf echt laat doen. Ik verplicht me dan om enkel iets echts kunstzinnigs tentoonbaar te maken, maar dan maak ik het al gauw maar half af enz...
Dus ik bezie het nu enkel als een uitlaatklep, zelfs al is dat 1000 keer hetzelfde tekeningetje
Aanvaarding is toch een grote factor in het hele proces
en jezelf bezig houden is ook al slim natuurlijk
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 nov 2012 The past is a grotesque animal
- O 23 nov 2012 Drang ( 3 )
- O 20 nov 2012 Trots
- O 14 aug 2012 Vreemd ( 3 )
- O 14 jul 2012 Littekens ( 5 )
- O 12 jul 2012 Vroeger ( 8 )
- O 11 jul 2012 En daar zit je dan ( 4 )