Dromen, ipv leven.
Het is een bekend fenomeen in mijn leven.
Ik ben een dromer, ik wil van alles en zie mijn hele leven al voor me.
Ik heb altijd de meest fantastische ideeën over wat me leuk lijkt om te doen. Zoals een fotografiecursus volgen, videoclips in elkaar zetten, grieks leren, gitaar leren spelen, piano leren spelen, basgitaar leren spelen, viool leren spelen, mijn eigen kleren ontwerpen..
Intussen doe ik natuurlijk niets, behalve dat dromen.
En oja, ik neem me na dat dromen ook altijd voor dat ik die dromen uit ga laten komen natuurlijk.
Maar dat valt ook onder dromen, want het gebeurt niet.
Er komt nu wel al wat meer actie, of misschien ben ik tegenwoordig wat redelijker. De dingen waar ik van droom zijn nou ook niet echt dingen die je op je 17de snel doet.
Laatst heb ik meegedaan aan toneelvoorstelling op school, het was ontzettend nieuw en spannend, want ik had dat alleen nog maar in de brugklas gedaan, maar toen was ik zo onzeker als de kippen!
Maar dit keer ging het goed en werd ik zelfs wat zekerder van mezelf. Dit ook mede door de geweldige groep waar we mee speelden.
Anyway, het ging er eigenlijk om dat ik me nu veel beter voel. Ik vind steeds meer mijn plek, heb nieuwe vrienden gemaakt, in een toneelvoorstelling gespeeld (waarna verbazingwekkend veel mensen naar me toe kwamen met: Je was echt goed, wist niet dat je dat kon! e.d.) en eigenlijk heb ik voor mezelf bedacht wat ik nou wil in mijn leven.
Ik heb een bucketlist gemaakt. En in plaats van daar alleen maar over te dromen, ga ik die langzaam uit laten komen. Niet te veel uitstellen, maar ook bepaalde dingen niet te snel doen.
Nu: gek doen, actionpainten, school afmaken, genieten.
Na school: fotografiecursus volgen, reizen, studeren, fantastische baan hebben.
Zo ongeveer dan. Ik stop niet met dromen, integendeel, ik ga flink door met dromen:
Ik ga mijn droom leven.
Damn, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende