Een klap van achter.

Een klap van achter die je niet verwacht.

Geen letterlijke klap maar het was zeker een klap die me gisteren avond uit deelde.
" Nee dit gaat toch niet werken"
Niet dat ik het verwachte, ik zat in een dip en dacht juist dat jij wel de persoon zou zijn die me er uit kon helpen. Die middag was ik langs T haar graf geweest eindelijk na bijna een jaar durfde ik er langs heen.
En niets was minder waar, ik huilde zo als ik had verwacht.
Wat is het zwaar om jou daar te zien liggen zo diep onder de grond zo ver weg van ons.
Van je ouders en broertje, van je familie en al je vrienden.


Ik had verwacht dat A me wel kon op tillen uit die dip.
Maar nee, de woorden "Nee dit gaat toch niet werken" kreeg ik naar me hoofd gesmeten.
Met de vraag tekens in me ogen staarde ik.
"Wat bedoel je " vroeg ik je.
"Ja gewoon zo als ik het zeg"

En doei was je laatste woord.
Ik dacht ik ga slapen en hier geen aandacht aan besteden.
Natuurlijk sliep ik slecht en dacht ik na over die woorden.
De volgende ochtend stond ik nog meer versteld..

"Goedemogen kiss " Kreeg ik als berichtje
Ik keek vol verbazing naar me scherm met een broodje in me hand.
"Goede morgen" zei ik terug.

En ik ging aan de bak voor school.

En nu op deze avond ben ik opeens wee je poppie.
Ik snap niet zo goed waarom ik nog je poppie ben terwijl het toch niet gaat werken..
Was je zelf in de war gisteren avond, of werden je emoties iets te veel.
Of gaf ik je te veel stress? Ik snap niet welke kant dit moet op gaan.

Ik weet wel dat ik niet meer gevoelens op het spel ga zetten.
Elke dag lijkt net Russisch roulette met mijn gevoelens.

Christy.
13 mei 2014 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van XCrosty
XCrosty, vrouw, 26 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende