Een persoon

Ik snap niet hoe een persoon zo gemeen kan zijn tegenover mij. Ik kan niet geloven dat maar een simpele persoon zoveel schade kan aanbrengen bij een ander. Ik kan zoveel niet geloven wat een persoon allemaal kan doen. Meestal wil ik het niet eens geloven, want wat veel mensen bij een ander doen is gewoon slecht en gemeen. Een mens kan met woorden een ander zo hard kwetsen, zoveel pijn doen, zo verschrikkelijk laten voelen. Ze hoeven er amper iets voor te doen, want bij hun gebeurt het al vanzelf. Alsof ze niet doorhebben waar ze mee bezig zijn, alsof ze niet weten wat ze een ander aandoen. Alsof ze niet weten dat de dingen die ze doen en zeggen, zo hard kunnen snijden in de ziel van een ander. Dat ze een ander zo ongelooflijk veel pijn kunnen laten lijden. Alleen maar door woorden en daden..
Dat alleen maar de dingen die zo'n iemand tegen je zegt, je gewoon al binnen sloopt. Alleen maar omdat je nadenkt over wat ze zeggen. 'Je bent lelijk !' Dan ga je daarover nadenken. Heel diep denk je dan na.. Je twijfeld over jezelf. Ja, woorden kunnen je enorm raken van binnen. Hoe erg mensen ook zeggen 'Schelden doet geen pijn.' Ik geloof er niks van. Ik geloof geen enkele woord van die hele zin. Schelden doet wél pijn, want heel stiekem sloopt het je van binnen door de vragen die door de scheldwoorden oppoppen. Vaak komt er met heel dat gescheld ook nog een vuile blik mee. Een blik van 'Je bent alleen maar uitschot in mijn ogen en ik ben veel beter dan jij ooit zult zijn.' Iedereen heeft die blik weleens moeten aanschouwen. Iedereen heeft die blik weleens tegen zich gehad, want er zijn altijd mensen die zich beter voelen dan ze eigenlijk echt waard zijn. Bij hun gaat het om de uiterlijk en de populairieteit . Onzin mensen, het is allemaal onzin. Waarom iemand beoordelen op zijn uiterlijk ? Zoveel mensen die zo enorm geweldig zijn van binnen, maar hun binnenkant niet kunnen uiten alleen maar omdat ze buitenkant gesloopt worden door de mensen die zich veel te goed voelen voor anderen ? Jammer dat er zoveel van die mensen zijn..
Hoevaak is het wel niet bij de mensen waar dit allemaal wel niet gebeurd, dat ze niet kunnen slapen 's nachts ? De woorden die door de dag heen naar ze uitgeroepen zijn komen 's nachts allemaal weer naar boven en dwalen rond in hun hoofd. Ze dwalen rond in hun gedachten. Zoveel twijfels, twijfels over zichzelf terwijl ze dat helemaal niet zouden hoeven omdat ze perfect zijn zoals ze zijn. Omdat ze gewoon zo al perfect genoeg zijn. Zulke mensen hebben geen knappe uiterlijk nodig om prachtig te zijn, want ze zijn al prachtig genoeg van binnen. Hoevaak gebeurd het wel niet bij die mensen dat ze s' nachts huilend in bed liggen door de woorden die ze diep van binnen geraakt hebben ? Woorden kunnen mensen veranderen. En dan heb ik het toch echt over de negatieve manier van verandering. Die woorden dwingen ze om zichzelf zogenaamd beter te maken. Alleen maar omdat ze volgens andere mensen nog niet perfect genoeg zijn. Ze zijn bang voor hun eigen gedachten..
Zulke mensen willen alleen maar vluchten voor hun eigen gedachtes en van de pijn die die gedachter met zich meebrengen. Maar weet je wat ? Dat kan gewoon niet, want gedachtes zullen je altijd blijven achtervolgen.