En toen..

Gewoon weer maandag, dus gewoon weer naar school. De meest normale, maar ook een van de meest saaie dagen van de week, waarop het praktisch onmogelijk is om 's ochtends tijdens Duits mijn ogen op te houden.
Wie verwacht nou dat het mogelijk is om op maandag om kwart voor 7 op te moeten, om naar school te gaan, dat kan gewoon niet.
Buiten dat het maandag was, was het echt een vreselijke dag. Hoewel ik om 1 uur al klaar was, hebben toch 6 leraren gevraagd of het wel goed met me gaat! Volgens mij straalde ik iets uit in de richting van ik haat het leven, en ik ga zelfmoord plegen. Dat was opzich niet echt mijn plan, dus ik doe het ook niet, maar god, wat is het irritant als mensen dat vragen.
Ik zal wel een irritante puber zijn, dat dat mij ergert, maar toch. Als mensen vragen aan mij of het wel goed gaat, heb ik een beetje het gevoel dat ik dat dus een vreselijke uitstraling zal hebben, en dat ik dat dus maar moet veranderen. Ik wordt er gewoon erg ontevreden van, maar als ik dat zeg, gaan ze zich pas echt zorgen maken... Misschien moet ik me dan toch maar drastisch gaan veranderen, wie weet helpt dat wat!
Nooit gedacht dat ik ooit nog op een maandag zou bedenken m'n leven te gaan veranderen. Is die maandag dus toch nog ergens goed voor geweest! En nu lekker slapen, om morgen te beginnen met the big change!

Liefs