Even ademhalen...
Alsof ik steeds sterker moet worden, steeds meer moet kunnen en er onbewust steeds meer verwachtingen op mij afgevuurd worden. Dat is hoe ik nu leef. Ik wil zelf ook veel, heel veel. Verwerken, het een goede plek geven en tegelijkertijd mijn geluk proeven en mijn dagen vullen met enkel vrolijkheid en genietende momenten.
Helaas kan dat niet; het is een te hoge eis.
Maar waar begint mijn streven dan?
Moet ik eerst verwerken, somber zijn en door téveel dalen gaan om mijn herbelevenissen, angsten en gedachtes te ordenen en onder de knie te krijgen? Of is het juist om als het zonnetje te stralen en als de koningin met een smile on my face rond te lopen, mijn verleden afsluitend en onverwerkt weggooien?
Het laatste lijkt ideaal en dat is ook wat ik een tijd lang gedaan heb.
Vergeten is hetgeen wat ik dondersgraag zou doen. Alleen het positieve uit het leven halen en alle levenslessen achterlaten. Prima idee, helaas werkt het niet in de werkelijkheid.
Wat is dan de aanpak?
Een echte mengeling van twee. Eenvoudig is het niet, maar wel de manier om verder te leven. Nu. Voor mij. Ik geniet van dat wat ik doe; mijn sport, mijn nieuwe opleiding en mijn vriendinnen die er ondanks de splitsing van scholen echt nog zijn. Ik mis de geborgenheid, de veiligheid; iets wat voor mij ontzettend belangrijk is. Ik vertrouw niet zomaar mensen. En dat is lastig.
Het is een flinke stap. Een heel nieuw leven dat is hoe ik het noem.
Soms zijn er ook flinke dippen. Ik stort in, huil me stuk, in slaap of lig uren te draaien en te piekeren. Ook zijn er tijden waarop ik zo gigantisch veel zou willen schrijven maar ik het niet kan.
Mezelf aanpakken; dát is wat ik doe en wat moet.
Doorgaan en soms, heel even als het kan, rustig ademhalen om me voor te bereiden op de komende tijd...
Helaas kan dat niet; het is een te hoge eis.
Maar waar begint mijn streven dan?
Moet ik eerst verwerken, somber zijn en door téveel dalen gaan om mijn herbelevenissen, angsten en gedachtes te ordenen en onder de knie te krijgen? Of is het juist om als het zonnetje te stralen en als de koningin met een smile on my face rond te lopen, mijn verleden afsluitend en onverwerkt weggooien?
Het laatste lijkt ideaal en dat is ook wat ik een tijd lang gedaan heb.
Vergeten is hetgeen wat ik dondersgraag zou doen. Alleen het positieve uit het leven halen en alle levenslessen achterlaten. Prima idee, helaas werkt het niet in de werkelijkheid.
Wat is dan de aanpak?
Een echte mengeling van twee. Eenvoudig is het niet, maar wel de manier om verder te leven. Nu. Voor mij. Ik geniet van dat wat ik doe; mijn sport, mijn nieuwe opleiding en mijn vriendinnen die er ondanks de splitsing van scholen echt nog zijn. Ik mis de geborgenheid, de veiligheid; iets wat voor mij ontzettend belangrijk is. Ik vertrouw niet zomaar mensen. En dat is lastig.
Het is een flinke stap. Een heel nieuw leven dat is hoe ik het noem.
Soms zijn er ook flinke dippen. Ik stort in, huil me stuk, in slaap of lig uren te draaien en te piekeren. Ook zijn er tijden waarop ik zo gigantisch veel zou willen schrijven maar ik het niet kan.
Mezelf aanpakken; dát is wat ik doe en wat moet.
Doorgaan en soms, heel even als het kan, rustig ademhalen om me voor te bereiden op de komende tijd...
22 sep 2009
- meld ongepast verhaal
-
Wolfe Tone
dinsdag 22 september 2009 19:05
-
Tja..
dinsdag 22 september 2009 19:57
-
kruidje
dinsdag 22 september 2009 21:09
Ik denk dat het voor nu inderdaad het beste is..
Die combinatie van 2. -
AwfulMe.
dinsdag 22 september 2009 22:42
Wat Kruidje zegt. Ik denk dat je het heel goed doet ! Nee, dat weet ik zelfs zeker. LIEFS.
-
gizmos (opgeheven op 29-1-2010)
zaterdag 26 september 2009 22:07
Het is een middenweg zoeken naar allebei. En dat is lastig en soms best zwaar. Maar je bent goed bezig! Proberen het goede eruit te halen, het plezierige en de fijne vriendschappen is wat je kracht geeft.
Voldoende om de moeilijke periode te kunnen doorstaan.
Dikke knuff voor jou
-
Bi-tch
zaterdag 26 september 2009 23:55
..
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 jul 2017 Het leven dat ik leef. ( 8 )
- O 11 jun 2015 Uitgegroeid tot een bloeiende bloem ( 3 )
- O 11 jun 2015 Auw.. een nare droom 18+ ( 5 )
- O 18 jun 2014 Verdomme, donder op! ( 6 )
- O 18 apr 2014 Mijn boek ( 2 )
- O 18 apr 2014 Doorbraak en inzicht ( 2 )
- O 16 okt 2013 Idioot ( 5 )
- O 14 aug 2013 Wat ben ik het goed aan het doen ( 3 )
- O 11 jul 2013 EMDR (laatste situatie) sessie.. 8 ( 4 )
- O 15 jun 2013 Storen tijdens focus ( 2 )
- O 05 jun 2013 Heftig boos ( 1 )
- O 29 mei 2013 Boos, verdrietig, groot en klein tegelijk ( 4 )
- O 28 mei 2013 Chaos in mijn hoofd. ( 2 )
- O 12 mei 2013 Ik vind het nog erg ook... ( 5 )
- O 12 mei 2013 Hij zit me dwars ( 3 )