Flashback 2_
"En als je vies bent, dan moet je je wassen. Dus, die douche maar weer aanzetten!"
Zo gezegd, zo gedaan, want ik hoor me vies te voelen. Maar ook voel ik een nieuwe sensatie als ik weer denk aan wat ik net had gedaan. Onder de warme stralen van de douche staar ik naar mijn leeggemolken half-harde. Mijn zicht wordt wazig.
We zaten op Schiphol, te wachten op onze vlucht, die een half uur daarvoor eigenlijk al vertrekken zou. Onze eerste vakantie samen. Monica en ik. Ik moest er nog erg aan wennen, maar tegelijkertijd ook weer niet. We kenden elkaar toen pas drie maanden, waren nog hevig verliefd, alles was nieuw, maar ook vertrouwd. Onze reis liet nog even op zich wachten, want we hadden enorme vertraging. Het werd steeds omgeroepen door de vertrekhal. Normaal zou ik me al niet ergeren, zoals de mensen om ons heen wèl deden. Maar toen helemaal niet, want Monica en ik konden van elk moment een bijzonder moment maken.
Ik maakte me los van een knuffel en zei tegen haar dat ik even moest plassen. Ze knikte. Ik liep naar een toiletruimte en koos een urinoir, omdat de wc-hokjes allemaal bezet waren. Ik maakte mijn broek los, slingerde hem er uit, trok de huid terug en begon te plassen. De eerste straal schoot keihard naar rechts, bijna over mijn broek en schoenen heen. What the fuck!? Gelukkig was mijn reactievermogen uitstekend, en trok ik op tijd mijn rechterbeen naar rechtsachter. De man naast me keek me vreemd aan, na die onverwachte move. Ik bleef hem aankijken, tot hij zijn blik afwendde. Bemoeial, dacht ik.
Toen ik terug was bij Monica, vertelde ik wat er gebeurd was. We lagen allebei keihard te lachen op de vloer tussen de rijen stoeltjes van hard plastic in.
Ik zie mijn plasser weer. Zucht, Monica. Om haar wil ik Lisa niet meer zien, maar eigenlijk wil ik het tòch wel. Ik wil op zoek naar Lisa en God weet wat ik allemaal wel niet nog meer wil doen. Ik ga gewoon, de opwindende afgrond in.
Crash, man, 48 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende