Fluisterbomen
Fluisteren hun sprookjes van weleer,
ruisend als de zee,
wuiven zij je in slaap.
Fluisterbomen,
och waar zijn jullie gebleven ?
Waar was de tijd van toen,
toen alles nog anders was.
Groot is kleiner geworden,
en klein is groter geworden,
een contradictie in terminis,
Zo lijkt het ?
Niets is minder waar,
een raadsel,
o zo voor de hand liggend,
net daarom begrijpen we het niet.
Door de ogen van een kind,
lijkt de wereld zoveel wonderlijker;
door de ogen van een volwassene,
lijkt alles zo anders als in de herrinering.
Niemand kan dit weten.
Niemand ?
Niemand. NIEmand. NIEMAND!
En toch.
Er is altijd wel een die blijft hangen,
wiens denken niet compleet besmet wordt door,
dat verouderingsproces,
dat volwassen worden.
het woord Fluisterbomen komt origneel van stoneraven
Florisv, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende