Fluisterbomen

Fluisteren hun sprookjes van weleer,
ruisend als de zee,
wuiven zij je in slaap.

Fluisterbomen,
och waar zijn jullie gebleven ?
Waar was de tijd van toen,
toen alles nog anders was.

Groot is kleiner geworden,
en klein is groter geworden,
een contradictie in terminis,
Zo lijkt het ?

Niets is minder waar,
een raadsel,
o zo voor de hand liggend,
net daarom begrijpen we het niet.

Door de ogen van een kind,
lijkt de wereld zoveel wonderlijker;
door de ogen van een volwassene,
lijkt alles zo anders als in de herrinering.

Niemand kan dit weten.
Niemand ?
Niemand. NIEmand. NIEMAND!
En toch.

Er is altijd wel een die blijft hangen,
wiens denken niet compleet besmet wordt door,
dat verouderingsproces,
dat volwassen worden.

het woord Fluisterbomen komt origneel van stoneraven

01 okt 2004 - bewerkt op 10 feb 2004 - meld ongepast verhaal

Florisv, man, 46 jaar

O 26 sep 2005 Ondemocraties of niet ? ( 4 )
O 24 sep 2005 Schreeuwmail
O 05 sep 2005 Geinspireerd door in de naam van de roos
O 05 sep 2005 Nachtgedachten
O 12 aug 2005 Dovemans oren
O 01 aug 2005 Soms vraag ik me af
O 15 jul 2005 een glazen kooi
O 23 jun 2005 Duisterboom afgewerkt ( 4 )
O 22 jun 2005 Incompleet gedicht ( 7 )
O 22 jun 2005 (Illusionaire) Verfrissing
O 19 mei 2005 Den aanraker, van misinterpretaties gesproken ( 1 )
O 15 mei 2005 familiebezoek
O 07 mei 2005 een hyptothetisch verhaal ( 2 )
O 25 apr 2005 Uitstapje naar de kust
O 17 feb 2005 Gedichtjes over gisteren

vorige volgende