Gedachten gedichtje
Ik ben op zoek naar woorden die mijn lege gevoelens opvullen.
Ja hier herken ik mij in. Ja dit omschrijft het wel redelijk.
Ik ben op zoek naar klanken die de slag van mijn hart laten horen. De sprongen in mijn hoofd geluid geven.
Ik ben op zoek naar een taal die de juiste definitie heeft. De juiste definitie voor de steen In mijn maag.
Ik ben op zoek naar plekken die me op een richting aansturen, plekken waar ik niet verdwaal. Ik ben op zoek naar ruimtes die laten zien wat ik nodig heb.
Ik ben aan het zoeken en aan het zoeken. Ik wil schreeuwen, luisteren, voelen, huilen en vooral heel veel vertragen. Vertraag mijn zicht, mijn hartslag, mijn armen die naar m'n glas drinken reiken.. Vertraag wat je tegen me zegt. Ik kan alles geen plek geven, want ik ben nog aan het zoeken. Laat me even zoeken.
Ik vind het niet. Wat is er mis met me? Ik doe zo rustig aan maar alles is zo hectisch.
Waar ben ik naar op zoek? Wat wil ik horen? Wat wil ik gaan zien? Wat hoop ik te lezen? Waarom zoek ik maar kan ik het niet voelen? Waarom denk ik te weten, en voel ik niet waarom.
Stop met zoeken.
Ik heb geen lege gevoelens. Mijn hart slaat. Mijn hoofd knaagt. Mijn buik definieert. Ik moet er naar luisteren om het te vinden. Ik wil er aan voorbij, in mijn vertraging. Ik wil er niet aan toegeven. Ik wil niet geraakt worden dus Vertraag ik. Heel zachtjes en langzaam.. Zo langzaam dat het zijn vorm verliest en abstraheert. Vervaagd. Waar ging het ook al weer over? Ik wil er niet aan geloven.
Ja hier herken ik mij in. Ja dit omschrijft het wel redelijk.
Ik ben op zoek naar klanken die de slag van mijn hart laten horen. De sprongen in mijn hoofd geluid geven.
Ik ben op zoek naar een taal die de juiste definitie heeft. De juiste definitie voor de steen In mijn maag.
Ik ben op zoek naar plekken die me op een richting aansturen, plekken waar ik niet verdwaal. Ik ben op zoek naar ruimtes die laten zien wat ik nodig heb.
Ik ben aan het zoeken en aan het zoeken. Ik wil schreeuwen, luisteren, voelen, huilen en vooral heel veel vertragen. Vertraag mijn zicht, mijn hartslag, mijn armen die naar m'n glas drinken reiken.. Vertraag wat je tegen me zegt. Ik kan alles geen plek geven, want ik ben nog aan het zoeken. Laat me even zoeken.
Ik vind het niet. Wat is er mis met me? Ik doe zo rustig aan maar alles is zo hectisch.
Waar ben ik naar op zoek? Wat wil ik horen? Wat wil ik gaan zien? Wat hoop ik te lezen? Waarom zoek ik maar kan ik het niet voelen? Waarom denk ik te weten, en voel ik niet waarom.
Stop met zoeken.
Ik heb geen lege gevoelens. Mijn hart slaat. Mijn hoofd knaagt. Mijn buik definieert. Ik moet er naar luisteren om het te vinden. Ik wil er aan voorbij, in mijn vertraging. Ik wil er niet aan toegeven. Ik wil niet geraakt worden dus Vertraag ik. Heel zachtjes en langzaam.. Zo langzaam dat het zijn vorm verliest en abstraheert. Vervaagd. Waar ging het ook al weer over? Ik wil er niet aan geloven.
09 sep 2019
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 dec 2019 verwarming, thee en bier
- O 03 nov 2019 mezelf beter aan het leren kennen
- O 13 okt 2019 In het hier en nu zijn
- O 09 sep 2019 Gedachten gedichtje
- O 31 aug 2019 Avondje stappen
- O 27 mrt 2019 Er komt zo veel op mijn dak in de flow ( 1 )
- O 08 jan 2019 geen deel meer van zijn
- O 10 dec 2018 ik heb jou niet nodig ( 1 )
- O 26 nov 2018 keuze stress werk
- O 08 nov 2018 nieuwe vrienden maken, tips? ( 2 )
- O 06 nov 2018 vrije dag.
- O 14 okt 2018 Alleen ( 1 )
- O 24 sep 2018 tattoo ( 1 )
- O 18 jul 2018 Wat wou ik ook al weer zeggen?
- O 16 jul 2018 Geliefd worden en zijn ( 1 )