tattoo

Het is 01:45 en ik ben nu z'n 45 min terug van werk.
Ik heb honger, pak m'n tas in voor morgen en zit een beetje na te denken. Ondertussen kookt er 1 ei in de pan... ik heb niets anders dan brood in huis.

Graag zou ik een tattoo willen, met een soort van continue boodschap aan steun. Dat wanneer je het even moeilijk hebt, je naar je lichaam kan kijken en een reminder in de vorm van steun kan voelen door de tattoo. Een soort van boodschap.
Tot nu toe is de reden iedere keer anders wanneer ik me niet lekker in m'n vel voel. Of me ronduit kut voel. Het is natuurlijk ook te naïef om te bedenken dat er een vorm bestaat die altijd antwoord zou kunnen geven op negatieve gevoelens.

Morgen is het maandag.
Morgen ga ik naar mijn nieuwe werkplek. Een middag meelopen. Daarna ga ik naar m'n scharrel ( haha wat erg dat ik het op deze manier formuleer) om samen tegen elkaar aan te hangen op de bank en boer zoekt vrouw terug te kijken. Ondanks dat ik morgen niets hoef te doen vind ik het spannend. Ik ben niet meer de stagiair maar nu collega. Met verantwoordelijkheid.

'Het echte leven' gaat beginnen. Ik vind dit kei spannend. Terwijl ik dit typ vraag ik me af wat ik zou denken als ik dit over 20 jaar verder lees. haha.
Ergens ben ik er helemaal aan toe. Ik wil graag het gevoel hebben dat ik dingen kan, dingen doe, en verandering te weeg breng. En misschien wel vooral, dat ik zelfstandig kan zijn. Dat ik voor mezelf kan zorgen. Ik ben er klaar voor om niet meer te eten, wonen, koken en slapen in 1 kamer. Ik wil graag serieus genomen worden.

Maarja. Door wie dan eigenlijk?

Het studenten leven is ook prima. Juist die verantwoordelijkheid voor de helft hebben en de andere helft gewoon plezier maken en het randje opzoeken, niks mis mee.


Ik denk dat het gewoon tijd is om weer iets nieuws te doen. De academy is altijd uitdagend geweest maar inmiddels wel voorspelbaar. Niet dat je al kan inschatten wat mensen van je werk/proces vinden.. maar gewoon... het gehele proces. Nu ga ik weer iets totaal nieuws doen.

EN .. nieuwe dingen zijn altijd weer eng.
Daarna bevatten ze een soort van comfortabele, veilige, chili zone...
en soms daarna een uitgekeken , verveelde zonde.

Ik verheug me erop om les te geven. ik HOOP dat ik een goede docent kan zijn. Of eigenlijk, dat docent zijn iets voor mij is. Toen ik op de middelbare school zat dacht ik dat ik etaleur zou worden. Ik zag mezelf al helemaal als stylist door de v&d lopen... totdat ik het echt deed en moest bekennen aan mezelf dat ik hier echt heel slecht in was. Ik vond het erg leuk, maar ik was er niet goed in. Ik hoop niet dat ik dat straks ook ga hebben.
Achtja, en anders is het natuurlijk niet zo dat ik weer 10 km terug ga.. 1 stapje terug en weer vooruit, mocht dit het niet zijn. De richting is de goede kant uit!

Ik vind het spannend om iets nieuws te doen, met nieuwe mensen om mij heen, samen met nieuwe mensen.
Nieuwe mensen die toch al wat ouder zijn... slimmer zijn dan ik dat ben.. (5VWO)
Ergens zit mij dit dwars.
Terwijl ik ook stage heb gelopen op het MBO waar sommigen 20 waren of zelfs 22. Moet ik zeggen dat dit ook niet echt gemakkelijk is.
Zo stom alleen dat ik hier zo over in kan zitten. Ik zeg tegen mezelf, Laura. Dit zijn gewoon mensen. Mensen zoals jij. En eigenlijk maakt achtergrond niet eens zo veel uit, het gaat om dat moment. Dat moment van samen zijn. Wat je op dat moment er samen van maakt. met elkaar.



Ja.. ik wou nog veel meer typen..
over hoe kut en onrustig en deprimerend deze afgelopen weken waren..
schrijven van een cv , die jou moet weerspiegelen, en niet weten of je aan het werk komt.. waar.. of je een nieuw huisje vind.. contact missen...


ugh ja dat wil ik nog even kwijt.
Ik mis mensen om mij heen. Dagelijks. Het dagelijkse contact wat ik op school had mis ik.
Nu ben ik zo veel meer alleen. Spreek ik de kassa medewerker in de supermarkt en mn collega's over de popcorn.... en verder?
Ik probeer nu actiever contact te onderhouden met vrienden


Het leven veranderd.
Nouja... dat doet het altijd.
Mijne veranderd wat heftiger.
en eigenlijk gaat alles ook gewoon door.