Gedicht uit het Hart
De klok geeft half vier aan. Ik lig in mijn bed denkend aan alles wat ik vandaag heb meegemaakt en alles wat ik nog wil meemaken. Ik hoor de eerste dappere vogel al fluiten terwijl hij zich realiseert dat hij te vroeg is. Het is te laat om te gaan slapen, en te vroeg om wakker te blijven. Morgen weer vroeg op. Weer een dag vol nieuwe ervaringen en een dag minder te ervaren.
Langzaam durft de zon haar gezicht te laten zien. De eerste stralen die een nieuwe dag inluiden. Zo mooi dat ik er bijna van moet huilen. Terwijl de nacht zich langzaam verruilt voor de dag, is het enige waar ik aan kan denken…Is mijn leven op dit moment zoals ik wil dat het is? Het donker kan rare dingen met je doen. Elke minuut dat mijn wekker besluit om zijn uiterlijk te veranderen is een minuut die ik nooit meer terug krijg. En telkens maar die vraag, is mijn leven echt zoals ik wil dat het is?
Langzaam aan bereidt mijn lichaam zich voor op een nieuwe dag. Een dag waarbij ik weer nieuwe mensen ga ontmoeten en een dag waarbij altijd weer een einde komt. Zoals de tijd dat wil. De dappere vogel heeft zijn vriendjes overtuigd dat de tijd toch echt is aangebroken. Het is als een gedicht zo mooi. Zo simpel in haar eenvoud en toch zo complex in haar geniale gezelschap. Het is een eer om hier onderdeel van uit te maken.
Mijn klok vindt dat het tijd wordt voor een nieuw gezicht. Langzaam maar zelfverzekerd maakt hij mijn nacht weer een minuutje korter. Hoe lekker mijn dekens mij ook gezelschap houden, zij kunnen mij niet overtuigen om toe te geven aan de nacht. Het zit er niet in vannacht.
En wanneer mijn gordijnen het begin van een nieuwe kans niet meer kunnen weerhouden, besluit ik toch maar om hier aan toe te geven. Prachtig toch hoe zoiets simpels als het aanbreken van een nieuwe dag zoveel indruk kan maken. Een dag waarop je je hele leven kan veranderen, maar toch altijd op het laatste moment niet doet.
5 uur. Het stipje naast mijn tijd geeft aan dat ik nog maar een uur te dromen heb. Een uur is te kort. Dus wakker blijven en wachten op mijn nieuwe begin is de enige oplossing. Hoe prachtig zou het zijn wanneer dit moment voor eeuwig duurt.
En alles wat ik kan denken is….Is mijn leven op dit moment zoal ik wil dat het is?
.dave
"Ik heb nachten wakker gelegen om uit te vinden wat er aan me scheelt. Ik heb het gevonden, ik slaap niet genoeg"
Langzaam durft de zon haar gezicht te laten zien. De eerste stralen die een nieuwe dag inluiden. Zo mooi dat ik er bijna van moet huilen. Terwijl de nacht zich langzaam verruilt voor de dag, is het enige waar ik aan kan denken…Is mijn leven op dit moment zoals ik wil dat het is? Het donker kan rare dingen met je doen. Elke minuut dat mijn wekker besluit om zijn uiterlijk te veranderen is een minuut die ik nooit meer terug krijg. En telkens maar die vraag, is mijn leven echt zoals ik wil dat het is?
Langzaam aan bereidt mijn lichaam zich voor op een nieuwe dag. Een dag waarbij ik weer nieuwe mensen ga ontmoeten en een dag waarbij altijd weer een einde komt. Zoals de tijd dat wil. De dappere vogel heeft zijn vriendjes overtuigd dat de tijd toch echt is aangebroken. Het is als een gedicht zo mooi. Zo simpel in haar eenvoud en toch zo complex in haar geniale gezelschap. Het is een eer om hier onderdeel van uit te maken.
Mijn klok vindt dat het tijd wordt voor een nieuw gezicht. Langzaam maar zelfverzekerd maakt hij mijn nacht weer een minuutje korter. Hoe lekker mijn dekens mij ook gezelschap houden, zij kunnen mij niet overtuigen om toe te geven aan de nacht. Het zit er niet in vannacht.
En wanneer mijn gordijnen het begin van een nieuwe kans niet meer kunnen weerhouden, besluit ik toch maar om hier aan toe te geven. Prachtig toch hoe zoiets simpels als het aanbreken van een nieuwe dag zoveel indruk kan maken. Een dag waarop je je hele leven kan veranderen, maar toch altijd op het laatste moment niet doet.
5 uur. Het stipje naast mijn tijd geeft aan dat ik nog maar een uur te dromen heb. Een uur is te kort. Dus wakker blijven en wachten op mijn nieuwe begin is de enige oplossing. Hoe prachtig zou het zijn wanneer dit moment voor eeuwig duurt.
En alles wat ik kan denken is….Is mijn leven op dit moment zoal ik wil dat het is?
.dave
"Ik heb nachten wakker gelegen om uit te vinden wat er aan me scheelt. Ik heb het gevonden, ik slaap niet genoeg"
17 mei 2007
- meld ongepast verhaal
-
KleineLin
donderdag 17 mei 2007 20:22
wat een mooi gedicht, kom je zelden tegen. Ikzelf heb ook moeite met slapen, helemaal nu in de zomer met die kutmuggen haha.
groetjes -
*_Muis_*
donderdag 17 mei 2007 20:23
omg... Echt mooi hoe je dat opschrijft!
More.. More.. More..!!!
-xxx-
-
gaartjun
donderdag 17 mei 2007 20:51
egt mooi
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 22 jul 2007 Genesis ( 1 )
- O 23 jun 2007 Telepathie ( 1 )
- O 04 jun 2007 2012 ( 3 )
- O 24 mei 2007 IK weet dat ik Droom! ( 2 )
- O 24 mei 2007 Is er wel een doel in mijn leven??? ( 1 )
- O 23 mei 2007 Mensen zijn kuddedieren ( 5 )
- O 22 mei 2007 Liefde van mijn leven ( 1 )
- O 21 mei 2007 Ontvoerd! ( 3 )
- O 20 mei 2007 Is er leven na dit leven?? ( 2 )
- O 19 mei 2007 Altijd Eerlijk ( 2 )
- O 18 mei 2007 Vrouwen zijn minderwaardig ( 2 )
- O 18 mei 2007 Ik bekijk mensen op deze manier!! ( 1 )
- O 18 mei 2007 Ik en mijn UFO ( 2 )
- O 18 mei 2007 Groeten terug, wat een kutprogramma! ( 6 )
- O 17 mei 2007 Gedicht uit het Hart ( 3 )