Geen toekomst samen?

Ik heb nu 1 jaar en 5 maanden met mijn vriend. Hij weet alles van me, mijn hele verleden. Maar het is datgene wat hem dwarszit. Het blijft in zijn hoofd zitten zegt hij. Daarnaast is zijn familie ook niet tevreden met mij. Zij vinden dat omdat mijn ouders gescheiden zijn en beide nu met een ander dat ik verkeerd ben opgevoed en met andere normen en waarden. Maar daarom zegt hij bij voorbaat al dat hij niet met me wilt trouwen en kinderen krijgen later. Iets wat ik wel belangrijk vind en wil met hem. Ik weet nu niet wat ik moet doen. Moet ik hiermee doorgaan? Hij zit zo vast in mijn leven, in mn dag en nachtritme, in mn hart en hoofd, in alles. Jullie zullen wel denken ze komt er wel weer overheen en komt wel weer een ander tegen. Maar ik wil geen andere man meer in mn leven, alleen maar hem.
Hebben jullie alsjeblieft advies voor mij?
Ik weet gewoon echt niet hoe ik zonder hem zou moeten.

24 mrt 2017 - meld ongepast verhaal

Invictus, vrouw, 28 jaar

2O14 vrijdag 24 maart 2017 10:43
Als ik eerlijk ben, jij wilt wel kinderen en hij wil dit niet omdat jou ouders gescheiden zijn?! Stoppen, waarom nog jaren verder gaan en weten dat hij op een dag zegt sorry schat, maar ik heb iemand gevonden waar ik dat wel mee wil want die ouders zijn nog wel bij elkaar. (Sowieso een kut reden dat geeft geen garantie voor de toekomst) snap je gevoel je houd van hem maar wees eerlijk naar je zelf
talster vrijdag 24 maart 2017 10:46
Ach meisje..
Als ik dit lees dan denk ik: hij zit in jouw hart en hoofd, maar zit jij andersom ook zo voor hem?
Als ik lees dat hij nu al weet geen kinderen te willen met jou en niet te willen trouwen, vul ik in dat het antwoord nee is.
Wat jij daarmee moet? Dat kan jij alleen weten. Hoe dan ook denk ik vanuit jouw verhaal, dat het tussen jullie sowieso ergens eindigt. De vraag is alleen, wacht je af of neem jij zelf de leiding?

Heel veel sterkte en succes.
Pantoffel vrijdag 24 maart 2017 10:46
Beetje achterlijk van hem (en zijn ouders) dat ze jou bij voorbaat al afschrijven door hoe je ouders hun leven leiden. Jij bent niet je ouders, jij bent jij!
Invictus vrijdag 24 maart 2017 10:46
Ja, hij zegt dat dat de reden is dat zijn ouders zo moeilijk doen erover. Maar hij zit zelf met mijn verleden wat hij moeilijk kan accepteren zegt hij.
Invictus vrijdag 24 maart 2017 10:49
Ik kan me gewoon niet voorstellen hoe mijn leven eruit ziet zonder hem. Hij is echt mijn steun en toeverlaat en weet niet wat ik zonder hem moet. Ik voel me veilig en geliefd bij hem. Maar inderdaad moet ik het nu al afkappen terwijl ik zelf ook niet zeker ben over de toekomst? Ik denk dan ook zovan wie weet op zn 21ste al of je later wilt trouwen met die persoon.
st-ar vrijdag 24 maart 2017 11:06
Sorry dat ik het zeg. Maar wat is dat voor argument. Hij wilt niet met je trouwen en kinderen krijgen om iets waar jij niks aan kan doen?. Dan gaat hij trouwens nog moeilijk krijgen want bijna iedereen is gescheiden.

Ik zou als ik jou was een goed gesprek met hem hierover voeren! En anders vind ik niet dat hij jou verdiend.
Gwennn vrijdag 24 maart 2017 11:32
Okee, dit is wel echt een vreemde situatie...
Is dat de echte reden of verschuilt hij zich daarachter?
Ik zou als ik jou was even goed nadenken of je zo met hem verder wil en een goed gesprek met hem voeren.
Jij bent niet je ouders en dat je ouders gescheiden zijn zegt niet dat jij dat ook gaat doen, totaal niet zelfs.
Als hij echt van je houdt kijkt hij erdoorheen.
Luunaa (opgeheven op 4-6-2019) vrijdag 24 maart 2017 11:49
Ik vind het een dom argument maar het verbaast me evenmin. In mijn cultuur vinden ze dat somehow heel normaal en dat krijg je er met geen stok uit. Ouders gescheiden dan zijn de kinderen "damaged goods" en tja, jammer dan.

Ik vind het oprecht heel rot voor je en ik hoop dat hij óf tot andere inzichten komt, óf dat hij een koekje van eigen deeg krijgt. Ik sluit me verder bij de rest aan: je kunt het beter zelf afkappen nu (hoe pijnlijk dat ook is), want op een gegeven moment zal iemand inderdaad aan zijn rare eisen voldoen en is het voorbij.

Neem zijn argument overigens niet persoonlijk, het zegt veel over hem en niks over jou
Rocking (opgeheven op 19-2-2020) vrijdag 24 maart 2017 14:24
Hoeveel steun heb je aan hem als hij niet jouw verleden accepteert? Of hij daar moeite mee heeft?
Heel bijzonder dat hij zo erg zit met JOUW verleden. Vraag mij ook af in hoeverre jij het allemaal helder ziet. Succes in ieder geval
Invictus vrijdag 24 maart 2017 17:02
Iedereen bedankt voor alle reacties! Ik heb een goed gesprek met hem gehad en verteld wat ik ervan vind. Voor nu laat ik het even rusten en neem ik de tijd om na te denken. In ieder geval bedankt allemaal voor het advies!
2O14 vrijdag 24 maart 2017 19:51
Sterkte in ieder geval het zal hoe dan ook even moeilijk zijn.
Mydiary27 zaterdag 25 maart 2017 20:22
Persoonlijk vind ik dit best raar. Als hij echt veel van je houdt zou dat hem niet moeten boeien en het lijkt mij dat jij waarschijnlijk niet zoals je ouders bent op die manier. Raar dat hij en zijn ouders zo denken... Ik zeg altijd. Als je geen toekomst met mij ziet, ga dan maar meteen weg.

O 13 mei 2019 Je wordt net als je vader ( 2 )
O 29 nov 2018 Jarig. Wat een feest. ( 3 )
O 05 mrt 2018 Slaapwandelen erg genant ( 5 )
O 22 okt 2017 De tijd
O 18 okt 2017 Hoelang nog? ( 2 )
O 17 okt 2017 Suikerziekte, surprises, verslagen en vakantie ( 3 )
O 21 sep 2017 Hoe zeg je dat? Help?? ( 6 )
O 10 sep 2017 Geen zin hebben, maar hij wel. 18+ ( 2 )
O 25 aug 2017 Spaarrekening is eng, vreemd? ( 2 )
O 23 aug 2017 dag weer achter de rug
O 23 aug 2017 Een vol hoofd
O 22 mei 2017 stage sollicitatie ( 2 )
O 19 mei 2017 Leven in het hier en nu, maar hoe dan?
O 30 apr 2017 slecht slapen ( 8 )
O 29 apr 2017 pfff wat een dag

vorige volgende