Genieten

Daar sta je dan weer in de volle bus op weg naar het station. Een echte herfstdag waarbij de bladeren bij elke windstoot zich steeds verder over het landschap verspreiden. Eindelijk naar huis, de dag is voorbij.
Er komt een basisschool klas de bus binnen. Kindjes uit, ik gok, groep 3. Vol vreugde over hun schoolreisje. Ik ben in gedachten verzonken totdat ik een gesprek opvang van een groepje kinderen. 'Ja ik ben een meisjes ninja!', 'dan ben ik de koning ninja!'. Onevenwichtig proberen ze zich staande te houden in de schokkende bus.

Wat hebben kinderen toch heerlijk ongecompliceerde gesprekken. Simpele zielen die al snel vol vreugde zitten.
Waarom kunnen wij dat niet meer? Wij als 'volwassenen', die het drukker hebben met onszelf dan met de buitenwereld?
Zelf ben ik ook zo'n persoon. Druk met school en stage plus een vleugje zelfmedelijden zo hier en daar. Net zoals vandaag. An ordinary day.
Een dag stage, dingen voor school doen, me ergeren aan mijn vriend die ik ruim 2 weken niet gezien heb en het blijkbaar in die twee weken te druk heeft om mij een berichtje te sturen, en voor tentamens leren.

Maar 's ochtends, als ik de deur uitloop en mijn muziek in mijn oren doe, kan ik ervan genieten. Buiten. De vogeltjes die beginnen te fluiten, de zon die op komt, huizen waar ik langs loop waar de gordijnen open gaan en de kinderen die naar school worden gebracht.
Op het station de mensenmassa die allemaal op de trein staan te wachten. Ik vraag me af waar ze heen gaan, wat ze gaan doen, of ze gelukkig zijn.

En dan kom je aan op stage, een middelbare school waar ik les geef aan de onderbouw van vmbo-t. Franse les, niet het meest geliefd. Met jonge adolescenten die voor hun gevoel al in een crisis zitten met de wereld om zich heen, maar vooral met zichzelf.

Dan denk ik weer terug aan die simpele tevreden kinderzieltjes in de bus. Vroeger, toen het leven nog zo simpel was en we overal van konden genieten.
We moeten vaker om ons heen kijken en genieten van wat we zien.

C’est le théâtre de ta vie, c’est toi qui tient le premier rôle’ – grand corps malade
'Het is het theater van jouw leven, jij bent degene die de hoofdrol neemt'

Bisous
CestMoi