Halfzus weggelopen

Gisteren belde mijn lieve zus (halfzus om precies te zijn; ze heeft een andere papa en was die week bij hem, onze mama en haar papa zijn al lang uit elkaar).

Ze was weggelopen van haar papa. En of we haar konden komen halen. Mama wist niet wat zeggen; haar halen betekende nog meer ruzie met haar vader natuurlijk.

Mama en onze stiefpa reden naar haar en gingen samen naar haar papa gaan. Ik mocht niet mee (ik zou me toch weer druk maken en de ruzie erger maken, ik hekel die man!).

Na anderhalfuur stonden ze hier terug, mét mijn zusje. Dat had ik niet verwacht; er is nog een tijd geweest dat we haar zelfs niet mee kregen en nu was ze mee. Maar ze was zelf in de auto gesprongen en heeft geweigerd terug naar haar vader te gaan. Heel moedig van haar, want ze weet dat hij héél kwaad was.

De reden van de ruzie (en de vorige weken waarin ze geen zin had om te gaan naar hem) ligt in de wijze waarop hij haar systematisch controleert. Alles dat ze mee heeft, alles dat ze bij heeft, alles dat ze typt, alles dat ze download, alles dat ze doet wordt gecontroleerd. Is ze naar een vriendinnetje (wat hij dan zelf heeft afgesproken en waarvan hij weet waar ze zit) dan belt hij haar op en hoort haar uit; wat ze al gedaan hebben, wat ze nu aan het doen zijn, wat ze straks gaan doen..

Elke stap ze zet wordt gecontroleerd. Zelfs haar zakje met wat badkamerspullen haalt hij ondersteboven om te controleren, als ze dan vraagt om dat niet te doen wordt hij kwaad; "Heb je iets te verbergen?". Mama heeft hem gisteren proberen uit te leggen dat ze 13 jaar is en het logisch is dat ze wat privacy wil. Hij heeft zijn eigen waarheid en vind die privacy enkel nodig als ze iets wil verbergen. Dus geen privacy voor haar.

Dat botst. Al enkele maanden, maar nu bereikte het een hoogtepunt. Nu brengt mama haar terug, ze had hem beloofd om haar terug te brengen. Ik hoop dat de rest van de week wat rustig verloopt voor haar.