Hard gaan

Ik weet nooit wanneer het een goed moment is om te vertellen dat ik met iemand aan het daten ben, want het is sowieso niet echt een onderwerp waar ik graag vrijwillig over praat. Maar aan de andere kant wil ik wel een beetje opscheppen over mijn 'date', want het is een schatje. En ik weet ook niet hoe ik hem moet noemen, meestal noem ik hem bij zijn naam, want 'mijn vriend' vind ik nog niet kunnen. Ik noem hier alleen nooit namen, dus hier is hij 'mijn date'.
Hij woont nog samen met zijn moeder en twee katten in een huisje. Hij heeft zijn moeder al verteld over mij. Ik gok dat de katten het ook wel weten. Ik vind het in ieder geval heel schattig. Het voelt ook een beetje 'officieel' daardoor, maar ik denk dat hij ook een hechtere, vriendschappelijkere band met zijn moeder heeft dan ik. Ik heb er nog niet zo naar doorgevraagd. Het leek me iets te persoonlijk. Hun huishouden is wel 50% kat. Dat klinkt gezellig.

Hij was er laatst weer en toen heb ik stamppot boerenkool gemaakt en heeft hij zijn vingers verbrandt aan een hete rookworst en we hebben op de bank Midsomer Murders gekeken en ik heb er de hele tijd doorheen gegiecheld. En hij heeft wat verhalen verteld over zijn leven, zoals over die ene keer dat we een klassenuitje hadden en dat hij zich had verslapen en toen nog helemaal de trein had genomen en tien uur te laat aankwam. Dat wist ik nog wel.

'Ik heb ook m&m's meegenomen.' zei hij.
'Shit,' antwoordde ik, 'ik ook. De blauwe?'
'Jep.'
We lijken best wel op elkaar.

En ik wilde vroeg slapen, maar hebben de hele tijd gepraat over van alles en nog wat. Een beetje over school, want we hebben drie jaar met elkaar in de klas gezeten, een beetje over het leven, een beetje over de toekomst. Ik weet eigenlijk niet wanneer ik in slaap ben gevallen. Ik schrok wakker van de wekker. We lagen een beetje klef verstrengeld. Ik kon nooit goed in slaap vallen bij mijn vorige vriend, maar wel bij hem.
Donderdag komt hij weer.

De dag voordat hij langs was gekomen, hadden we ander bezoek. We hadden afgesproken met klasgenoten om wat te drinken en wat spelletjes te spelen en op gegeven moment zou iedereen uitgaan. Of: 'iedereen', want ik was nooit van plan om uit te gaan. Een van mijn klasgenoten, een jongen, was extreem dronken, dus hij bleef bij ons op de bank zitten. Ik was van plan om te gaan slapen, maar ik wilde hem niet alleen laten. Ik weet niet precies waarom, omdat hij zo dronken was, omdat ik hem sneu vond, een combinatie van die twee? Hij zei dat hij een 'bijna-relatie' met een meisje had en dat zij het toen uit had gemaakt en daarom dronk hij nu. Hij zette de fles drank weer aan zijn mond. Ik vond het triest.
Hij zei dat hij vijf glazen champagne en twee biertjes op had, voordat hij naar ons kwam. En hier een halve fles sterke drank en weer twee biertjes. In mijn hoofd gingen alarmbelletjes rinkelen, dus ik stopte zijn fles drank in zijn tas en gaf hem wat water en wat te eten. Ik kon het even niet aanzien. Maar hij had de fles er later weer uitgehaald.

Uiteindelijk ben ik net zo lang opgebleven als mijn huisgenoten, die uit waren gegaan. Ik heb gewoon bijna vier uur een gesprek gehad met een dronken jongen, omdat ik erg veel medelijden met hem had. Ik weet ook niet precies waarom. Ik probeerde twee keer weg te gaan en toen noemde hij mij een 'een pussy', dus dan bleef ik nog wat langer. Tja. Mijn beeld van hem is een beetje veranderd. Ik dacht altijd dat hij gewoon een 'chill' persoon was, een beetje onverschillig, maar eigenlijk is hij best eenzaam. Daarom komt hij altijd naar feestjes, misschien. Waarschijnlijk.
Ik denk dat hij de nacht alweer vergeten is. Het was een rare nacht.


Ik heb mijn vriendinnen uit Utrecht verteld over mijn dates. En ik heb een foto van hem laten zien. Ik vind het een beetje beschamend, maar aan de andere kant ben ik ook wel trots, ergens. Ja.

'Ik heb je gemist.' zei hij, toen we elkaar zes dagen niet hadden gezien.
'Ik jou ook. Da's best erg.'
We lopen misschien iets te hard van stapel.