Heftig boos
Op momenten als deze ben ik zo zo zo intens kwaad, boos en verdrietig tegelijk. Dat ik er misselijk van word. Mezelf leeg wil kotsen, mezelf stuk wil maken, weg wil van de wereld en wil zwemmen in de oceaan om er nooit meer uit te komen. Dat ik me kwaad maak op de invloed die een klote jong op mijn leven heeft. Door zijn handelen en mijn ouders toedoen heb ik patronen die doorbroken moeten worden. Patronen maken wie je ben. En als je die wilt doorbreken heb je het kapot zwaar. Het is niet leuk, het is intens moeilijk. Leerzaam en waardevol soms ook zeker. Maar gadverdamme wat is het stom en wat vind ik het een klerejong dat zijn leven zo ontzettend goed loopt en iedereen hem maar top vind. En vooral dat hij er zelf zo intens van geniet.
Ik kan er niet van genieten als mensen tevreden over me zijn. Als ze hun trots zijn naar me uitspreken. Ik vind het moeilijk, het raakt me vaak genoeg ook. Waarom zij wel en ik niet? Ja ik heb vlagen, ik heb ze echt. Godzijdank. Maar verdomme, op het moment dat het nodig is ben ik het weer volledig kwijt.
Ik haat het. Misschien hem ook wel.
Past&Today, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende