het is weer zover
als ik eerlijk ben tegen mezelf, moet ik het toegeven.
ik brand mezelf weer, blow als het even kan aan een stuk door, slik alles wat ik vinden kan om te slapen, drink alles door elkaar, geen remmingen. ook niet in mijn gedachte. ze blijven door gaan. ik gebruik muziek om te kunnen voelen. mijn lichaam is als dood. gisteren een mega lekkerding mee naar huis genomen. mooi lichaam, ik heb geprobeerd tot vanmorgen, maar ik ben verdomme niet geil te krijgen. terwijl je normaal maar sex hoeft te zeggen tegen me en ik heb al zin, zeg het 2 keer en ik glij van de bank af zeg maar. niks, dood, droog.. ik baal.
vanmorgen om 6 uur heb ik haar naar huis gebracht. toen ik thuis kwam heb ik het zelf nog even geprobeerd maar dat werkte ook niet. mijn fantasieen zijn ook over de grenzen. ik denk vaak over de dood. hoe ik dood wil en wanneer enzo. niet datik meteen plannen ga maken om ze dan ook meteen uit te voeren, dat doe ik al heel lang niet meer, tot een poosje geleden dan. als ik eerlijk ga zijn, dan moet ik toegeven datik al drie plannen uitgedacht heb.
ik ben aan het afvallen. er is nu 20 kg af. beetje bewegen, veel water en minder eten, anders eten. hebniet het idee dat ik erg veel heb moeten doen of laten zeg maar. de reden is niet dat ik slanker wil zijn een badpak aan kan op het strand of aantrekkelijker ben voor een evt partner.
nee dat is het niet. ik wil in me kist passen en gedragen kunnen worden zonder dat er iemand door zijn rug gaat.
zelfs my diary heeft een functie. alle sites waar ik zo nu en dan een bericht achter laat of die ik lees staan in mijn boek, mijn dagboek hier naast me matras. de wachtwoorden staan er ook bij.
ik wil namelijk ook heel graag begrepen worden en dat is niet altijd even makkelijk.
eeva, vrouw, 45 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende