Hoe het begon...borstkanker

Ik voelde al twee weken, een klein knikkertje in m'n borst, ik kon het zo pakken. In mijn beleving was het niet groter dan 7mm (bleek achteraf 1.8 cm)doorsnee. Het deed niet pijn, ik kon er rustig in knijpen. Ik ging naar de huisarts, meer om het te elimineren, voor de vakantie, en er gingen geruchten dat er weer een corona golf zou kunnen komen. Dus ik dacht nu maar doen, zo snel mogelijk. Terwijl ik totaal niet bang was dat het erg zou zijn.
Dus corona heeft mij gered eigenlijk.

Normaal ga ik 1x per jaar naar m'n huisarts, was er nu al 2 jaar niet meer geweest.

Terwijl ik daar zat, en ze(huisarts) me even onderzocht had en beaamde, dat je het snel te pakken hebt, zat ze al te bellen met het ziekenhuis terwijl ik nog aan het vertellen was.
Ze onderbrak me, en gaf me de afspraak van morgen, dit was op Donderdag 15 Juli 2021,
dat ik om 8.20 aanwezig moest zijn.

Ik moest naar de afdeling oncologie, mijn huisarts zei nog, dat ik niet moest schrikken dat ik naar de kanker afdeling moest, ook goedaardige knobbeltjes worden daar onderzocht. Eerlijk gezegd was ik eerder een beetje geschrokken dat ze meteen ging bellen, tijdens de afspraak en zo door pakte.
Maar om dit maakte ik me nou echt niet druk.

Ik ging alleen.

Op de afspraak, 8.20, werd me verteld dat ze een foto en echo wilde maken, na even onderzocht te zijn. Ging ik naar de radiologie, voor deze afspraken en zou ik rond 12.00 uur bij hun terugkomen.

Eerst de foto, in de tietenpletter, zo noem ik dat altijd en daarna, naar de echo, ik heb goede herinneringen aan een echo, uit de tijd van de zwangerschap. Dat beeld is wel verdwenen nu. Ze gingen gelijk op de knikker af, eenmaal gevonden, werd er een arts bij gehaald, die gaat met een naald in je borst naar de knikker, die gaat ie verdoven, au!
Dan gaat ie met zo,n dikke naald, waar zo,n geul in zit, zo dik als bij een infuus, met daaraan een kastje, vorm van een doosje waar je pillen in haalt bij de apotheek, en dan wordt erbij gezegd, zodra hij in de knikker zat, dat je dan een nietjes geluid hoort, in feite schiet hij de naald in de knikker, om er een hapje uit te halen. Nou eenmaal klaar, dacht ik, niet fijn, maar te doen. Dus ik zei, zo klaar!
Nee dus dit moest 3x en omdat ik op m'n zij lag, kon ik fijn meekijken hoe die naald erin ging, niet dus ..

Het werd 12 uur en ik moest weer naar de oncologie. De arts in opleiding, die daar zat zei me, dat 50/50 kans dat het kwaadaardig kon zijn. Ik moest om 16.00 uur terugkomen voor de uitslagen van de biopten en, of ik iemand wilde meenemen naar dat gesprek.
Hij vroeg nog of het ging.
Het was een flinke invasie deze ochtend.
Maar was nog steeds overtuigd dat dit wel weer met een sisser ging aflopen.

Ik ging naar huis, redelijk zorgeloos, ik had wel met mijn partner afgesproken, dat als er reden voor was, dat hij dan mee zou gaan. Dat was het en dus ging hij mee.

Gek genoeg, de avond ervoor, net voor het slapen gaan, werd ik toch bang en vond dat m'n partner mee moest, hij vondt het niet nodig, wat ik niet leuk vond. Ik heb me s,morgens vermand en ben gegaan zonder morren.

Het werd 16.00, en we werden binnen geroepen, tegenover ons zaten de oncologisch arts, een arts in opleiding en een mammacare verpleegkundige. De arts in opleiding, een man, mocht het vertellen, ik heb niet zo,n goed nieuws voor u, u heeft borstkanker..
Wat ik confronterend vond, is dat ze alledrie mij aankeken en niet mijn partner. Ik hoorde mezelf denken, oh ze hebben het tegen mij, het gaat om mij. ( Er was geen ontkomen aan)

Even viel ik stil, en meteen erna zei ik, wat kunnen we eraan doen? Ze waren eigenlijk verbaasd, dat ik zo rustig bleef en gelijk de regie pakte. Het behandelplan vertel ik later over. Je krijgt een persoonlijke verpleegkundige toegewezen, die zat er nu bij,
daar mag je al je vragen kwijt wat nog niet duidelijk is. Ze zit bij het gesprek elke keer weer als ik de oncologie arts zie, en daarna gaan we naar haar kantoor om de verdere afspraken in te plannen en als er nog vragen zijn en als je even hebt van...wat zei die arts ook alweer? Dan heb je iemand die zonder emoties het verhaal heeft gehoord.

Er komt zoveel op je af...het is een rollercoaster..