Ik doe ook mee: openbare update

De tijd dat ik nog regelmatig op MD schreef ligt inmiddels alweer even achter me. Ik ga niet in details treden, maar het komt erop neer dat er op de één of andere manier iemand toegang had tot mijn lezerslijstverhalen die die verhalen niet zou moeten lezen. Hoe ze dat deed, is voor mij nog een raadsel, en dus schrijf ik ook niet vaak meer op mijn LL en staat het grootste deel van mijn oude verhalen nu privé. Als ze niet binnengedrongen is in mijn LL, maar in mijn account, is dat nogal nutteloos natuurlijk, maar dan is alles wat daar nu staat toch al gelezen. Het zij zo. Misschien ga ik me er vanaf nu gewoon niks van aantrekken en wat meer schrijven.
Hoe gaat het met minimeisje? Goed, I guess. Ik ben momenteel maar aan het accepteren dat een jaar altijd meer ziekenhuisbezoekjes oplevert dan ik vooraf verwacht en dat het vertrouwen in mijn lichaam niet meer terugkomt. Dat klinkt misschien niet heel positief, maar dat valt best mee. Ik benadruk namelijk ook altijd dat het vanaf nu allemaal heel goed kan blijven gaan, maar er zijn ook veel dingen die mis kunnen gaan. Er is geen richtlijn meer die bij mijn complexe situatie past en dus moeten de artsen zelf beslissingen nemen en moet ik heel goed opletten en aangeven wat ik voel. Ik vind het lastig om de artsen te horen twijfelen en terugkomen op hun beslissingen. Maar het geeft wel aan dat ze er goed over nadenekn, en ik vertrouw op hun kennis en kunde. Ik begin zelf ook behoorlijk (ervarings)deskundig te worden en ik ken mijn dossier door en door. Ik word hierin heel serieus genomen en mijn voorstellen worden vaak overgenomen of in ieder geval meegenomen in de afwegingen die worden gemaakt.
In september begin in met het laatste jaar van mijn studie. Hoe dan?!
Ik mag mijn afstudeeronderzoek doen in de Kinderoncologie. Zo bijzonder! Kinderkanker ontnam me bijna de kans om te studeren, en nu ga ik afstuderen op dat onderwerp. Echt wel een beetje een droom die uitkomt!
Ik vind het wel héél spannend allemaal en ik heb soms nu al een beetje stress als ik nadenk over dat onderzoek, maar blijdschap en dankbaarheid overheersen!
Maaarrr... nu heb ik vakantie en dat is heerlijk! Al dobberend op een enorm watermeloenluchtbed in het zwembad in de tuin een boek lezen, tot middernacht op het strand blijven zitten, urenlang schrijven met de labrador aan mijn voeten en eindelijk weer alle tijd hebben voor vrienden en familie. Dat soort dingen.
Ik ga echt mijn best doen om weer wat vaker te schrijven hier. Vooral LL, af en toe openbaar. Wil je in m'n lezerslijst, stuur me dan even een PB'tje!