ik kan niet dichten, toch heb ik er één geschreven

we groeien uit elkaar
sorry lieverd, ik voel het gewoon zo
ookal wil ik het niet
iedere keer krijg ik dit gevoel weer

vroeger had je me nodig
ik was lief, mooi en alles wat je zocht
elke keer vis ik naar complimentjes
maar ik krijg ze steeds minder
dat doet me gewoon zo zeer

ik ben een gewoonte voor je geworden
je kan doen en laten wat je wilt
ik blijf toch wel bij je
als je met je vrienden ben, mis je me niet eens meer

jij gaat verder
met het deel van je leven waar ik niet in voorkom
maar jij beïnvloed een steeds groter deel van mij leven
iedere dag wordt het een beetje meer

jij hebt geen idee wat er in mij omgaat
als ik met je praat, of bij je ben
je lijkt er ook steeds minder in geïntresseerd
zolang jij het gevoel heb dat ik je nog steeds evenveel begeer

ik ben heus niet gek,
ik heb me zo vaak door jongens laten misleiden
ik dacht dat jij anders was
maar ik trap er steeds weer in,
keer op keer
20 jun 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van roosEboom
roosEboom, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende