Intelligentie vereist

Gisteren had ik wiskunde dat gegeven werd door mijn mentor. Daarna hebben we gym en na de gym hebben we scheikunde wat ook gegeven wordt door mijn mentor.
Mijn mentor en ik kunnen het niet bepaald goed met elkaar vinden. Hij is een beetje een zwakke man die ervan houdt om in een slachtofferrol te zitten en die zich nogal vlug beledigd voelt.
Woeps.
Nu heeft hij ook nog een leerling in de klas die hem een bedreigd gevoel geeft. That's me. Koren op de molen.

Bij de gymles moesten we op de trampoline en dan over de kast springen. Meestal lukt mij dat wel goed, ik haal best wel hoge punten bij gym. Deze keer ging het een beetje fout.
Ik sprong op de trampoline, zette mijn handen op de kast en wat daarna gebeurde weet ik niet meer, maar ik vloog over die kast heen en belandde op mijn hoofd. Ik had toevallig nét die les mijn bril op, dus die was door de klap verbogen. Ik had nogal veel pijn aan mijn rug en heupen omdat ik een beetje verkeerd gevallen was en ik mocht van mijn gymleraar mijn kleren aan gaan trekken en in de aula gaan zitten.

Toen de gymles erop zat en ik strompelend het scheikunde-lokaal binnen kwam, ging ik op mijn plaats zitten. Ik liet mijn boeken in mijn tas zitten omdat ik toch niet kon lezen, aangezien ik hele slechte ogen heb. Mijn mentor keek me aan en zei ongeduldig dat ik mijn boeken erbij moest pakken. Ik pakte ze erbij maar sloeg ze niet open. Hij keek me aan met een gezicht van: "Doe nou eens een keer wat IK zeg."
Ik vertelde hem even voor de duidelijkheid, voor als hij het nog niet gezien had, dat ik niet kan lezen omdat mijn bril kapot is.
Hij was nog steeds niet tevreden met de informatie die ik hem gegeven had. Blijkbaar drong het nog niet helemaal bij hem door, dus ik zei het even opnieuw met duidelijke articulatie: "Mijn bril is kapot. Ik ben gevallen bij de gymles."
Hij, spottend met een rotgrijns op zijn gezicht: "Hehe... Dáár is de informatie waar ik op zat te wachten."
Ik: "Ik dacht dat het wel duidelijk genoeg was bij 'mijn bril is kapot'. Het lijkt me logisch dat als ik vóór de gymles mijn bril nog op had en daarná terug kom zónder bril, dat er dan toch wel iets mee gebeurd zou moeten zijn."
Hij keek me beledigd aan en zei: "Verwacht je van mij enige intelligentie dan?"
De klas was doodstil en iedereen zat rechtop om onze woordenwisseling tot in details te kunnen volgen. De sfeer zat vol leedvermaak. (Hmm klinkt als een taartje... Nou, zo lekker was het ook)
Ik keek hem recht aan. "Ja."
De klas gierde het uit en een paar klasgenoten begonnen te loeien. "Oeeehhh... Oeeehhh... die was RAAAAK."
Damn.
Hoe STUPID kun je zijn om als wiskundeleraar + scheikundeleraar + mentor een vraag zoals deze te stellen aan notabene een puber?! Je mag dan toch wel van zo'n leraar verwachten dat hij over enige intelligentie beschikt? Blijkbaar ontbreekt het één en ander bij deze man.

Pfuh... van leraren moet je het hebben. Ammehoela!