Een ratelende 'ik'
Ik vind het soms zo heerlijk om tegen mezelf te kletsen en mezelf die dan ook terug kletst. Daardoor voel ik mezelf ook niet zo vlug eenzaam.
Als ik ergens lang in m'n eentje moet wachten, vind ik dat nooit vervelend. Er is altijd wel een onderwerp waarover ik ga peinzen en filosoferen of een mening over iets proberen te vormen waarover ik eigenlijk meningloos ben en ga dan voor- en nadelen over dat onderwerp zitten bedenken. Soms kun je dan best grappige discussies met jezelf zitten voeren.
Andere mensen vinden het een beetje psycho, maar er zijn natuurlijk ook mensen die zich erin herkennen.
Het is ook niet zo dat je een soort van tweede 'ik' in je hebt waarmee je aan het lullen bent, het is gewoon voor en tegen argumenten bedenken over een bepaald onderwerp. Of jezelf zitten afzeiken als er weer eens stomme dingen in je hoofd glippen op ongewenste en ongepaste momenten.
Ik heb er wel lol in dat ik het zo goed met mezelf kan vinden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld mijn economieleraar die nog niet eens een glimlach op zijn gezicht kan forceren, zal niet veel met zichzelf kletsen, anders zou hij er ook veel frisser en levendiger uit zien. Het ziet er soms alleen een beetje raar uit als iemand, die bijvoorbeeld al een kwartier in z'n eentje ergens zit, ineens zonder reden uit zichzelf begint te giechelen. Ik kan me dan wel voorstellen dat mensen die je niet kennen bepaalde oordelen over je gaan vormen.
Soms lijkt het ook geheel leeg in mijn hoofd. Het is dan stil en het lijkt niets te zeggen. Ik denk nergens aan, ik vorm nergens een mening over, het is leeg. Empty. Alles wat ik waarneem gaat langs mij af of door mij heen, maar niets komt er binnen. Dan mis ik iets. Tegen mijzelf zeg ik dat ik mijzelf mis, maar daar heeft mijzelf dan natuurlijk niets op terug te zeggen.
Op andere momenten lijkt het wel een rechtbank in mijn hoofd. Dan hoop ik ook vaak dat er een hamertje bij te pas komt, want als het in mijn hoofd aan het kletsen is en het begint steeds meer op ratelen te lijken, dan blijft het ook ratelen en komen er ook de meest onzinnige en nutteloze dingen in mijn kop. Over pinguins bijvoorbeeld. Of over het ratelen in je hoofd.
Als ik ergens lang in m'n eentje moet wachten, vind ik dat nooit vervelend. Er is altijd wel een onderwerp waarover ik ga peinzen en filosoferen of een mening over iets proberen te vormen waarover ik eigenlijk meningloos ben en ga dan voor- en nadelen over dat onderwerp zitten bedenken. Soms kun je dan best grappige discussies met jezelf zitten voeren.
Andere mensen vinden het een beetje psycho, maar er zijn natuurlijk ook mensen die zich erin herkennen.
Het is ook niet zo dat je een soort van tweede 'ik' in je hebt waarmee je aan het lullen bent, het is gewoon voor en tegen argumenten bedenken over een bepaald onderwerp. Of jezelf zitten afzeiken als er weer eens stomme dingen in je hoofd glippen op ongewenste en ongepaste momenten.
Ik heb er wel lol in dat ik het zo goed met mezelf kan vinden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld mijn economieleraar die nog niet eens een glimlach op zijn gezicht kan forceren, zal niet veel met zichzelf kletsen, anders zou hij er ook veel frisser en levendiger uit zien. Het ziet er soms alleen een beetje raar uit als iemand, die bijvoorbeeld al een kwartier in z'n eentje ergens zit, ineens zonder reden uit zichzelf begint te giechelen. Ik kan me dan wel voorstellen dat mensen die je niet kennen bepaalde oordelen over je gaan vormen.
Soms lijkt het ook geheel leeg in mijn hoofd. Het is dan stil en het lijkt niets te zeggen. Ik denk nergens aan, ik vorm nergens een mening over, het is leeg. Empty. Alles wat ik waarneem gaat langs mij af of door mij heen, maar niets komt er binnen. Dan mis ik iets. Tegen mijzelf zeg ik dat ik mijzelf mis, maar daar heeft mijzelf dan natuurlijk niets op terug te zeggen.
Op andere momenten lijkt het wel een rechtbank in mijn hoofd. Dan hoop ik ook vaak dat er een hamertje bij te pas komt, want als het in mijn hoofd aan het kletsen is en het begint steeds meer op ratelen te lijken, dan blijft het ook ratelen en komen er ook de meest onzinnige en nutteloze dingen in mijn kop. Over pinguins bijvoorbeeld. Of over het ratelen in je hoofd.
21 feb 2007 - bewerkt op 22 feb 2007
- meld ongepast verhaal
-
DagBoekj.x
woensdag 21 februari 2007 19:59
Apart.
Maar ik snap het ook weer wel
ik ben nooit echt met mezelf aan het praten maar gewoon aan het denken over dingen
en dan vind ik iets grappig, of hoe ik over iets denk
En dan moet ik soms zo lachen waar mensen bij zitten
dat is wel grappig
!
Maarjaa
doei -
Neen
woensdag 21 februari 2007 22:26
Het lijkt me erg gezellig om in jou hoofd te zitten!
-
Ennaira
donderdag 22 februari 2007 16:47
Ja is het ook. Kom erbij! Kom erbij!
-
Manitoba
zondag 25 februari 2007 16:55
Praten in mezelf doe ik ook heel vaak. 's Avonds voordat 'k in slaap val, of op de fiets. Tenzij ik muziek luister, dan blêr ik de teksten mee...
Ik vind 't altijd wel prettig om m'n gedachten in woorden om te zetten, dan zoek je meer naar de goeie woorden.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 sep 2007 Try-outs en andere schapen ( 2 )
- O 18 jul 2007 Niet-belastingplichtigheid ( 3 )
- O 13 jul 2007 Het verband tussen dagboek en geschiedenis ( 3 )
- O 12 jul 2007 Fotootjes van Miss Acteertalent ( 8 )
- O 11 jul 2007 Het nieuwe gezinslid met acteerprestaties ( 2 )
- O 20 mei 2007 Angst voor een klein meisje zoals ik ....??? ( 12 )
- O 08 mei 2007 In de kebabzaak. Knoflook bij? ( 13 )
- O 03 mei 2007 Hersenen van mannen en vrouwen ( 10 )
- O 26 mrt 2007 Het (mogelijke) verhaal van De Verstrooide Man ( 2 )
- O 26 mrt 2007 De verstrooide man in de trein ( 1 )
- O 12 mrt 2007 Zie hier uw horoscoop! ( 8 )
- O 10 mrt 2007 Onderschattende vrouwen-praat-toontjes ( 6 )
- O 07 mrt 2007 Het Nationale Snotterpakket ( 2 )
- O 06 mrt 2007 Stroop aan mijn kont ( 18 )
- O 05 mrt 2007 Condooms/snoepjes ( 17 )